Τον είπαν “Βουκεφάλα” γιατί είχε μεγάλο, πολύ μεγάλο κεφάλι, σα βόδι. Ήταν ατίθασο άλογο κι αυτό δεν είναι μύθος, ούτε έγινε θρύλος από στόμα σε στόμα. Κανένας στην αυλή του Φίλιππου δεν είχε καταφέρει να τον δαμάσει, να ιππεύσει τον Βουκεφάλα. Και μιλάμε τώρα για τεκνά που κάποια είχαν γεννηθεί πάνω σε άλογο, που λέμε. Και γαμώ τους σχετικούς με την ιππασία τότε οι Μακεδόνες.

Ο Αλέξανδρος στα 17 του όταν αντικρύζει τον Βουκεφάλα, πετάει από επάνω του το μανδύα, ρίχνει ένα σάλτο και καβαλάει το άλογο. Χωρίς να κάθεται σε σέλα! Χωρίς να κρατάει μαστίγιο! Χωρίς πτερνιστήρες! Οι πάντες γύρω μαρμάρωσαν! “Θα φάει το κεφάλι του το κωλόπαιδο… ” σκέφθηκαν.

Είδε το σκηνικό και ο πατέρας του Αλέξανδρου, και τότε ο Φίλιππος κατάλαβε ότι ο γιος του θα τον ξεπεράσει.

Δέκα ημέρες πριν από τη μάχη, στις 20 Σεπτεμβρίου, όπως έχουν υπολογίσει οι σύγχρονοι αστρονόμοι και περί αυτού δεν υπάρχει η παραμικρή αμφισβήτηση, έγινε έκλειψη σελήνης. Ο Ήλιος της Ελλάδος κατάπιε το σκοτάδι της Ανατολής.

Νύχτα χωρίς φεγγάρι και τρομοκρατήθηκαν οι Πέρσες που τα στρατεύματά τους απλωμένα σε χιλιόμετρα δεν γνώριζαν τι γίνεται δίπλα τους, δεν είχαν οπτική επαφή. Από την άλλη, ο Αλέξανδρος δεν έκανε βήμα πριν πάρει πληροφορίες από τους κατασκόπους του. Ήξερε ότι οι Πέρσες στους τροχούς των αρμάτων τους είχαν τοποθετήσει λάμες για να βγάλουν νοκ-άουτ τους ιππείς του εχθρού. Σε κάθε κόλπο, αν έχεις CIA και KGB, όπως ο Αλέκος, βρίσκεις το αντικόλπο.