‘Βλέπω ένα μαύρο φως… ”. Αυτές οι τέσσερις λέξεις ήταν τα τελευταία του λόγια πριν ξεψυχήσει. Το 1885, σα σήμερα 22 Μαίου. Σα χθες να πεις, δεν έχει μεγάλη διαφορά. Όλα αυτά που άλλαξαν, τα απίθανα και απρόβλεπτα, τους τελευταίους δυο αιώνες και μας φτιάχνουν μια άλλη καθημερινότητα, δεν βελτίωσαν τη σκέψη του μέσου ανθρώπου. Ούτε έκαναν καλύτερη τη ζωή του.
Σ’ αυτό το απλό συμπέρασμα καταλήγει κανείς αν διαβάσει κάποιες ατάκες του Βίκτωρος Ουγκώ, γεννημένου Φεβρουάριο του 1802. Ένα είδος εθνάρχη των γραμμάτων της Γαλλίας είναι ο Ουγκώ, η αξία του οποίου μεγαλώνει σαν το παλιό, αλλά το καλό, κρασί.
Να, 13 φράσεις του Βίκτωρος Ουγκώ:
– Αγάπη είναι ο ασπασμός των αγγέλων προς τ’ άστρα.
– Η αντιξοότητα δημιουργεί ανθρώπους, η ευημερία δημιουργεί τέρατα.
– Δεν είναι τίποτα να πεθάνεις, το τρομακτικό είναι να μη ζεις.
– Οι άντρες κυνηγούν, οι γυναίκες ψαρεύουν.
– Αν ήμουν ο Ιησούς, θα είχα σώσει τον Ιούδα.
– Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται. Η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται.
– Η φτώχεια οδηγεί στην επανάσταση, η επανάσταση στη φτώχεια.
– Οι καλύτερες καρδιές τυχαίνει καμιά φορά να είναι πολύ σκληρές.
– Τα μάτια δεν βλέπουν καλά τον Θεό, παρά μόνο μέσα από δάκρυα.
– Είναι μαρτύριο για τον άντρα να του αντιστέκεται μια γυναίκα. Ακόμα μεγαλύτερο μαρτύριο για την γυναίκα, να αντιστέκεται η ίδια.
– Τα σαράντα είναι τα γερατειά της νεότητας. Τα πενήντα είναι η νεότητα των γηρατειών.
– Είναι κοντά στο χωρισμό το ζευγάρι, όταν το τραπέζι είναι το ίδιο θλιβερό με το κρεβάτι.
– Βλέπεις φλόγα στα μάτια των νέων. Στα μάτια των γέρων βλέπεις φως.
Διαβαστε ακομα: