Στο Ηρώδειο. Υπάρχει κι αυτό. Δεν πάμε μόνο πλατεία, γήπεδο, παραλία, ντίσκο, όπου αλλού. Γιατί όχι και στο αρχαίο θέατρο στις ρίζες του βράχου της Ακροπόλεως. Μαγεύεσαι. Όταν αρχίσει η παράσταση. Όταν η εξέδρα των θεατών σιωπήσει, όταν σβήσουν τα φώτα, τότε αρχίζει η πνευματική και μαζί ψυχική επαφή με τον Παρθενώνα. Για το έργο κάθεσαι στα μάρμαρα, στο Ωδείον Ηρώδου του Αττικού, όμως νοιώθεις τις ανάσες του αρχαίου ναού. Και ευλογείς την τύχη σου, ότι ζεις, ότι δεν θα πεθάνεις χωρίς να έχουν δει τα μάτια σου το πρώτο μνημείο της γης, την Ακρόπολη των Αθηνών.
Οθέλο είδα, του πιο αγαπημένου συνθέτη όπερας, του Ιταλού Giuseppe Verdi. Τρομακτική παράσταση! Ο Σαίξπηρ έγραψε την τραγωδία. Ο ποιητής Αρίγκο Μπόιτο, φίλος του Βέρντι, μελετητής του Σαίξπηρ, δημιούργησε το λιμπρέτο. Είναι και ο Γιάννης Κόκκος. Ποιος είναι αυτός;
Ο εν λόγω Κόκκος σκηνοθέτησε την όπερα του Βέρντι “Otello” και έφτιαξε τα σκηνικά, όπως και τα κοστούμια. Πρόκειται για διεθνή Έλληνα καλλιτέχνη που δουλεύει χρόνια στη Γαλλία. Ο άνθρωπος “έδωσε” τον Οθέλο με τέτοιο τρόπο που μ’ έκανε κομμάτια όταν εγκατέλειψα το Ηρώδειο.
Όλα τα λεφτά στο έργο του Σαίξπηρ είναι ο Ιάγος. Μέγας σαιξπηρικός ρόλος. Ντοπάρει με το δηλητήριο της ζήλειας τον πανίσχυρο Οθέλο και τον μετατρέπει σε σκουπίδι. Το πιο φοβερό! Ο Ιάγος ηθικολογεί την πουστιά του, γελοιοποιεί τον άνθρωπο και τον Θεό του. Διάβολος ο Ιάγος, δύσκολα να μην πέσει θύμα του κάποιος.
Τον Ιάγο έπειξε ο Καλαματιανός Δημήτρης Πλατανιάς, βαρύτονος, διεθνής Έλληνας κι αυτός.
Διαβαστε ακομα: