Τι είναι αυτά, ρωτάνε οι πονηροί Ευρωπαίοι. Πού τα βρήκατε αυτά τα… άχρηστα πραγματάκια. Μπλέξαμε με μαλάκες, σκέφθηκαν οι αφελείς ιθαγενείς για τους ξένους, που αντί να ρωτήσουν τι θα φάνε, ζήτησαν να πληροφορηθούν πού θα βρούνε το χρυσό. «Τα βλέπετε εκείνα τα βουνά μακριά; Ε, από πίσω θα βρείτε αυτό που ζητάτε…».
Ξεκίνησε η ισπανική κομπανία, όμως τα εδάφη ήταν ζόρικα, η περιοχή άγρια, απάτητη, ο δρόμος ατέλειωτος και τους πλάκωσαν οι αρρώστιες και κάθε μέρα όλο και πέθαιναν από δαύτους. Μέχρι που… χάθηκαν. Δεν ήξεραν που βρίσκονται. Εκεί μίλησε το δαιμόνιο του Έλληνα.
Ο Griego προτείνει στους κονκισταδόρες να φτιάξουν σχεδίες, τίποτα ψευτόβαρκες, να την κάνουν μέσα από τους παραπόταμους του Μισισιπή. Στις 28 Οκτωβρίου τελείωσε η περιπέτεια, είχαν βρει τον προσανατολισμό τους, αλλά νέα έκπληξη δυσάρεστη βρήκε τους Ισπανούς. Ο Έλληνας Θόδωρος την είχε κοπανήσει με το χρυσάφι.
Η συνέχεια του έργου. Μετά από 10 χρόνια, το 1537, επέστρεψαν όσοι διασώθηκαν στην Ανδαλουσία. Κάπου στο 1540 οι ινδιάνοι της περιοχής όταν ρωτήθηκαν από τους Ισπανούς τι έγινε εκείνο το κωλόπαιδο ο Griego, τους είπαν ότι τον σκότωσαν άλλοι Griegos! Κανένα πρόβλημα τι σόι ήταν ο «Θόδωρος» για την ελληνική κοινότητα της Φλώριδας, που στις 8 Ιανουαρίου 2005 έκαναν τα αποκαλυπτήρια στο άγαλμα του συμπατριώτη τους, του «Πρώτου Έλληνα» που αποβιβάστηκε στις μετέπειτα ΗΠΑ.
Διαβαστε ακομα: