Μας τελειώνει ο Μάρτιος.

Φέτος κόντεψε πραγματικά να μας τελειώσει.

Με τις τιμές των θερμαντικών που δεν θέρμαιναν

Με τα κοφίνια του σούπερ μάρκετ που τελείωναν γρήγορα.

Όλα αυτά επειδή ο Πούτιν

Θέλησε να καταπιεί την Ουκρανία

Του στάθηκε στο λαιμό..

Νόμιζα πως οι άνθρωποι είχαν κάνει αρκετούς πολέμους

Τον περασμένο αιώνα

Χάνοντας εκατομμύρια ψυχές.

Αλλά όχι: κι άλλον  ένα πόλεμο, μαμά! Άλλον ένα!

Η ανθρωπότητα, σαν παιδί κακομαθημένο

Ζητάει πόλεμο, σιρίτια και γαλόνια.

Να λοιπόν και τα λαμπρά νέα όπλα.

Γυαλίζουνε στον ήλιο και ενθουσιάζουν.

Θα σκοτώσουν, θα σκοτώσουν, θα σκοτώσουν.

Οι συγγενείς θα κλάψουν, θα θάψουν, θα κλάψουν.

Τι φοβερό παιχνίδι είναι αυτό με τον θάνατο;

Πώς είναι δυνατό, τα εργοστάσια να φτιάχνουν αράδα μόνο βόμβες;

Και σιωπή.

Το παιχνίδι συνεχίζεται εξοντωτικό.

Μέχρι την στιγμή που κάποιος θα πατήσει το απαγορευμένο κουμπί.

………………………………………………………………………………………………….

Οπότε σε χίλια χρόνια, άλλοι γαλαξίες θα εξερευνούν ένα νεκρό πλανήτη…

– Λες να την έπαθαν όπως o S15;

– Πιθανόν. Ευτυχώς εμείς απαγορεύσαμε και το απαγορευμένο κουμπί