Οι αθλητικοί συντάκτες είναι οι πιο κοσμογυρισμένοι. Δεν υπάρχει εβδομάδα να μην έβγαινε στο εξωτερικό μια αθλητική αποστολή, για κάποια σημαντική ή ασήμαντη διοργάνωση. Ένας τουλάχιστον δημοσιογράφος ταξίδευε με την υποχρέωση να καλύψει όλο τον τύπο, με έξοδα της ομοσπονδίας, δηλαδή με λεφτά από το δημόσιο ταμείο.
Μέχρι και τη δεκαετία του ’70, για τα μέτρα τα ελληνικά, οι βαλκανικοί αγώνες στίβου ήταν η κορυφαία διεθνής αθλητική διοργάνωση. Είχα ακούσει πολλά για την πόλη με τα πολλά νερά, το Βέλινγκραντ και δεν έχασα την ευκαιρία να την επισκεφθώ όταν πήγαμε στη Σόφια για τους βαλκανικούς του 1980.
Κατάφερα κι έκανα μια βόλτα, με τη βοήθεια του κατάλληλου προσώπου, και στο κομματικό ξενοδοχείο – σήμερα είναι ιδιωτική επιχείρηση, παραχωρημένη από το κράτος. Στις παρυφές του δάσους ένα ξενοδοχείο-θεραπευτήριο με τη δύναμη ιαματικών νερών, για τα ανώτερα στελέχη του κόμματος, επί Ζίβκωφ. Μια σειρά από βρύσες στο υπόγειο, τουλάχιστον 20, η κάθε μια για συγκεκριμένη πάθηση. Νερό για νεφρική, ηπατική ανεπάρκεια, νερό για τα δερματικά, νερό για τα γυναικολογικά, για φυματίωση, για σακχαρώδη διαβήτη, για άσθμα και χρόνιες βρογχίτιδες, για φλεγμονές του αναπνευστικού, για…, για…, για…
Παγκόσμια ημέρα του νερού σήμερα κι εγώ θυμήθηκα το Βέλινγκραντ της Βουλγαρίας όπου με μισό λέβα, σήμερα κοντά στα 25-26 λεπτά του ευρώ, κάνεις ένα μπάνιο σε οθωμανικά λουτρά για μια ώρα με νερό από φυσική πηγή, σε 90-100 βαθμούς νερό. Για να μπεις βέβαια το “σπας” με κρύο νερό.
Αρχαία, πανάρχαια υπόθεση η υδροθεραπεία. Τα ιαματικά νερά αποτελούσαν χώροι λατρείας θρησκευτικής. Καλοί οι άγιοι και οσιομάρτυρες και τα μαϊμού θαύματα τους, καλό παραμύθι και στην αρχαιότητα οι νύμφες και τα δαιμόνια δίπλα στις φυσικές πηγές, να τις φυλάνε από τα τέρατα. Κοντά στα 800 σημεία υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα με θερμομεταλλικά νερά μέσα από τη γη.
Διαβαστε ακομα: