Ο μοναδικός γιος της τεράστιας σοβιετικής ποιήτριας Άννας Αχμάτοβα συνελήφθη το 1938. Ο Λεβ Γκουμιλιώφ, και τον γέννησε με τον πρώτο της σύζυγο, τον σημαντικό ποιητή Νικολάι Γκουμιλιώφ (1886-1921), εκτελεσθέντα από το κομουνιστικό καθεστώς.
Ο Λεβ, ο γιος της ποιήτριας, αποφυλακίστηκε για να πολεμήσει εθελοντής στον Κόκκινο Στρατό, στη διάρκεια του Β’ παγκόσμιου πολέμου. Ξαναφυλακίστηκε και, τελικά, το 1956 απελευθερώθηκε. Για όσα τράβηξε, ο γιος θεώρησε υπαίτια και την μάνα του, η οποία είχε υποχρεωθεί να φιλήσει κατουρημένες και χυδαίες ποδιές προκειμένου να πάρει χάρη ο Λεβ…
Το Ρέκβιεμ της Αχμάτοβα, τα ποιήματα της συλλογής, γράφτηκαν για τον Λεβ, το γιο της. Η κορυφαία ποιήτρια του καιρού της γεννήθηκε Ιούνιο του 1889 και πέθανε το 1966, σα σήμερα 5 Μαρτίου. Διαβάζεις ποίημα του 1939 από το Ρέκβιεμ, με τίτλο Προς Θάνατον ( μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου).
Έτσι κι αλλιώς θα ‘ρθεις, γιατί όχι τούτη τη στιγμή;
Σε περιμένω, αδύνατο να επουλωθεί το τραύμα.
Όλα τα φώτα τα ‘σβησα κι η πόρτα μου ανοικτή,
να μπεις εσύ καθημερινός και σπάνιος ως θαύμα.
Όποια μορφή σ’ αρέσει πάρε για να ‘ρθεις,
σαν βλήμα εισόρμησε και σκότωσε με
ή μ’ ένα ζύγι ζύγωσε σαν έμπειρος ληστής
ή με του τύφου τον καπνό φαρμάκωσε με.
Ή ως μύθος που ‘χεις σοφιστεί και λες από καιρό
κι όλοι το μάθαν πια μέχρι ναυτίας, μέχρι κόρου,
ώστε το μπλε πηλήκιο στην αυλή να δω
κι από τον τρόμο του χλομό τον θυωρό μου.
Το ίδιο μου κάνει. Ο Γιενισέι κυλάει μες στον αφρό,
το πολικό τ’ αστέρι φέγγει μες στην αμφιλύκη
και την γαλάζια λάμψη των αγαπημένων μου ματιών
η τελευταία την καλύπτει φρίκη.
Διαβαστε ακομα: