Γεμάτα τα γήπεδα στο μουντιάλ. Δεν υπάρχει ποδόσφαιρο χωρίς κόσμο. Δεν αξίζει ούτε σέντσι, ακόμα και το πιο ποιοτικό παιχνίδι, το πιο συναρπαστικό στην εξέλιξη, αν γίνεται σε γυμνές εξέδρες.
Να σου πω το μυστικό. Δεν πάει κανείς στο γήπεδο μόνο να δει το ματς. Όχι, βέβαια! Η ψυχή του επιθυμεί να κολυμπήσει στην αναρχία, την ελευθεριότητα, την πολυκοσμία της εξέδρας. Να χαθεί στο πλήθος. Να ξεχαστεί, να ξεφύγει από την πίεση της καθημερινότητάς σου.
Ποδοσφαιρικό ματς και στις κερκίδες δυο θάλασσες θεατών. Έγχρωμες θάλασσες με πολύ κόσμο. Αν έπαιζε η Ελλάδα θα πήγαιναν τόσοι δικοί μας όσοι οι Κροάτες και οι Βέλγοι, οι Άγγλοι και οι Ισπανοί. Η Ελλαδάρα ομαδάρα στο μουντιάλ και πολλοί θα πήγαιναν στο Κατάρ και με τραίνα και με καράβια.
Δεν είναι η εθνική στο μουντιάλ, αλλά ο Έλληνας δεν χαμπαριάζει. Είναι με την Γερμανία και το Μαρόκο, την Αργεντινή και την Αγγλία, την Ισπανία και το Μεξικό. Γιατί; Σε παρακαλώ! Δεν υπάρχει ”Γιατί”. Τι, δηλαδή, να μην είναι με κανέναν;
Διαβαστε ακομα: