Είμαστε στον αιώνα της απόλυτης τεχνολογίας. Σημαίνει ότι και το παραμικρό, και το πιο ασήμαντο το περνάμε στον υπολογιστή. Εννοώ ότι υπολογίζουμε τα πάντα μέχρι το χιλιοστό του εκατομμυριοστού και δεν πέφτουμε έξω. Μιλάνε τα μηχανήματα. Τα διαστημικά και πολυσυμπαντικά. Δεν μας ξεφεύγει σκνίπα στο σύμπαν και θα χάσουμε το λογαριασμό στα γήινα;
Πάρτη στο κεφάλι. Υπολογίζεται ότι στις χώρες της ενωμένης Ευρώπης πετιούνται στα σκουπίδια το 20% των τροφών, που τελικά δεν καταναλώνονται.
Δεν τρως, ρε, πολιτισμένε Ευρωπαίε, αυτό που αγοράζεις, που μαγειρεύεις, γιατί το ρίχνεις στον κάδο των σκουπιδιών και δεν ταίζεις σκυλιά, γατιά, πουλιά, αλεπούδες, χελώνες, ψάρια, γιατί όχι;
Το άλλο. Για να παραχθεί αυτό και το άλλο που θα καταλήξει στο στομάχι των Ευρωπαίων επιβαρύνεται το περιβάλλον με εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, σ’ ένα ποσό κοντά στα 150 δις ευρώ. Και επειδή μιλάμε για λεπτομερείς υπολογισμούς και για να μην αδικούμε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, η ζημιά είναι 143 δις Αυτό είναι το ακριβές ποσό στο κόστος παραγωγής των τροφίμων που δεν καταναλώνονται.
Στη φώτο, από την Βενεζούελα, ψάξιμο στα σκουπίδια, πάντα κάτι καλό θα βρεθεί για τους πεινασμένους.
Διαβαστε ακομα: