Ο Δάντης γεννήθηκε πριν από επτάμισυ αιώνες. Σήμερα ούτε αυτός, ούτε κάποιος άλλος μεγαλοφυής ποιητής θα έγραφε τέτοιο ποίημα, την “Θεία Κωμωδία”. Ο Θεός ο ίδιος να σε επιλέξει και να στείλει τη μονάκριβη σκέψη σου σε τόπους απαγορευμένους, δεν θα σου επιτρέψει η εποχή μας να γεννήσεις την “Θεία Κωμωδία” του Dante Alighieri, με στίχους αποκρυφιστικούς, στην πραγματικότητα θεολογικής μυήσεως. Όπως το άγνωστου συγγραφέως έπος “Γκιλγκαμές” και τα έπη του υποτιθέμενου Ομήρου “Ιλιάδα” και “Οδύσσεια”. 

Τέτοια πράγματα δεν γράφονται σήμερα. Κι αν έγραφε κανείς τα απίθανα αριστουργήματα της προϊστορικής εποχής, θα τον έπαιρναν για τρελό. Επιεικώς. Σήμερα, όμως, την ”Ιλιάδα” π.χ. και το “Γκιλγκαμές” και το ”Μαχαμπαράτα” η παγκόσμία σκέψη και τέχνη προσκυνά αυτά τα έργα. Και μένει με τα ερωτήματα πως διάολο γράφτηκαν, αν γράφτηκαν από έναν δραματουργό.

”Η Θεία Κωμωδία”. Διαβάζεις και παθαίνεις. Λες και περπατάς μέσα σε κατάμαυρα τούνελ. Τι λέει ο ποιητής. Τι εννοεί. Στίχοι πεντακάθαροι, όμως τόσο πολύπλοκοι, τόσο σκοτεινοί, με μια δύναμη που σε αιχμαλωτίζει και σε εκτοξεύει στον άλλον κόσμο, και σε βυθίζει στο καθαρτήριο ψυχών πριν σε στείλει στον παράδεισο, να συνομιλήσεις με αγίους.