Και συνοδεύσαμε τον Μεγάλο Ποιμένα στο κατευόδιο που κάθε χρόνο μας ενώνει με τις ψυχές όλων εκείνων που έχουν φύγει.
Για εμάς, σε τούτη τη γωνιά του κόσμου, η μυθιστορία για το ταξίδι της ψυχής είναι τόσο παλιά όσο και ο χρόνος. Ταξίδεψε με την Σελήνη του Διονύσου ως τις μακρινές Ινδίες και με το χρυσό άρμα του Απόλλωνα ως τη Γη των Υπερβορείων. Με τα πλοία των Μινύων μέχρι τις ακρογιαλιές τις Ιρλανδίας και με την Αργώ του Ιάσωνα από την Ιωλκό μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα. Και με το πλοίο της επιστροφής του Οδυσσέα, από την Τροία στα νερά του νεκρομαντείου του Αχέροντα και από εκεί μέχρι τις άκρες του κόσμου. Και από τη Δελφική Πυθία μέχρις ότου «χαμαὶ πέσαι δαίδαλος» και ἀπέσβετο λάλον ὓδωρ». Και από τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα μέχρι τον Πρόκλο και το Δαμάσκιο, τον τελευταίο Πρύτανη της Ακαδημίας, ώσπου έκλεισε κοντά χίλια χρόνια μετά την ίδρυση της.
Τραγουδήθηκε από τον Όμηρο και τον Ορφέα, χαράχτηκε στην πέτρα του Τελεστηρίου στην Ελευσίνας και στα παράξενα σύμβολα του Πυθαγόρα και του Πλάτωνα, για να μπορεί να αντέξει στην τρομερή Δίψα και να μην πιει από την Πηγή της Λησμονιάς, αλλά να προχωρήσει και να ξεδιψάσει από την Πηγή της Μνημοσύνης.
Μέχρις ότου ήλθε ο Μεγάλος Ποιμένας που μετά την Ανάσταση ενεδύθη τα άμφια του Μεγάλου Αρχιερέα και οδήγησε τον ληστή στις Πύλες του Παραδείσου. Από τότε λένε ότι το ταξίδι αρχίζει όταν η ψυχή δει γύρω της αυτούς που αγάπησε, αλλά έχουν φύγει από τον κόσμο τούτο. Και ότι η πραγματική δοκιμασία αρχίζει μετά. Όταν θα χωριστεί από το σώμα και θα την παραλάβει ο Φύλακας Άγγελός της. Και ότι τις δυο πρώτες ημέρες η ψυχή μαζί με τους αγγέλους γυρίζει στους τόπους όπου έζησε και έπραξε καλά έργα. Και ότι την τρίτη ημέρα αρχίζει τη πορεία προς τον ουρανό.
Και ότι εκεί θα συναντήσει τα φοβερά τελώνια, που θα προσπαθήσουν να την εμποδίσουν. Θα είναι δύσκολη και φοβερή η τρίτη ημέρα. Αλλά λένε ότι αν η ψυχή περάσει, θα φτάσει στον ουρανό και μέχρι την ένατη ημέρα θα περιηγηθεί στον Παράδεισο. Και μετά και μέχρι την τεσσαρακοστή ημέρα θα περιηγηθεί στην Κόλαση μη ξέροντας ακόμη που θα κριθεί να μείνει. Και λένε ότι τότε θα περάσει την μερική Κρίση για το που θα παραμείνει. Μέχρι την Τελική Κρίση, που θα γίνει με την Δευτέρα Παρουσία, την ώρα της Αποκάλυψης.
Ποιος όμως μπορεί να γνωρίζει; Ποιος μπορεί να ξέρει τι θα συναντήσει στη Μεγάλη Μύηση;
Γι’ αυτό, μέχρι τότε, ας γιορτάσουμε με την ψυχή μας στα λαμπριάτικα τραπέζια μας. Ίσως τελικά το μόνο που μετράει είναι η Αγάπη. Καλό Πάσχα.
Διαβαστε ακομα: