Πάσχα. Και κάθε χρόνο το ίδιο έργο. Έχει το πνεύμα του, τις μυρωδιές του το Πάσχα, άσε εκείνους που βλέπουν μόνο την αγιότητα στο έργο κι είναι ανίκανοι να αγιαστούν. Μία ακόμα ευκαιρία είναι το Πάσχα να προβληματισθούν τα κοπρόσκυλα του ανθρωπίνου γένους για το πώς να παίξουν μπάλα με τις άγνωστες εσωτερικές δυνάμεις τους, όχι, με τις βρωμιές με την ελπίδα να πάρουν το πρωτάθλημα της αιώνιας ζωής.
Πάσχα Ελλήνων. Βέβαια. Είναι ελληνικό το Πάσχα, η πιο μεγάλη τους γιορτή. Των Δυτικών Νο1 η άλλη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, τα Χριστούγεννα. Δεν θα μπορούσε ο Έλληνας να τοποθετούσε πρώτα τα Χριστούγεννα, που είναι μέσα στο καταχείμωνο. Με το Πάσχα είναι ο ρωμιός, με τη Λαμπρή, το πιοτί, το σουβλί στο αρνί, να κάνουμε και ομοιοκαταληξία, κι όλα αυτά διότι παίζουν στην ύπαιθρο, στην ελληνική ύπαιθρο.
Ποιο είναι πιο σημαντικό στη χριστιανική θρησκεία; Η ανάσταση του Ιησού, το απίθανο, όχι η γέννηση. Κάτι τρέχει στα γύφτικα επειδή ήρθε στον κόσμο ένα παιδί. Όλο, άλλωστε, το παραμύθι της θρησκείας βασίζεται στην ανάληψη του Υιού του Θεού, στο ανέβασμα του στους ουρανούς, όχι στην γέννησή του.
Θέμα κλίματος για τους Έλληνες. Όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί, τη βρίσκουν με το Πάσχα διότι το συνδυάζουν με την Άνοιξη. Να το γλεντήσουν, και δεν το κάνουν με εκκλησιαστική μουσική, αλλά με σκυλάδικα και καψουροτράγουδα.
Αντίθετα, η γιορτή άλφα εθνικής στους καθολικούς της Ευρώπης και της Αμερικής είναι τα Χριστούγεννα. Γι’ αυτούς είναι η αφορμή να τονώσουν το πνεύμα οικογένειας που έχουν ανάγκη, αφού λόγω εποχής θα το γιορτάσουν σε κλειστό χώρο. Και, βέβαια, τα κρίσμας ευνοούν τον καταναλωτισμό, το εμπόριο.
Με την ευκαιρία, μια άλλη διαφορά ανάμεσα σε δύση και ανατολή. Οι δυτικοί, επειδή σ’ αυτούς είναι πιο σημαντική η γέννησή, δίνουν μεγαλύτερη σημασία στα γενέθλια, όχι όπως οι Έλληνες στην ονομαστική γιορτή. Αυτό, βέβαια, με τα χρόνια άλλαξε. Σήμερα και στους Έλληνες παίζουν πολύ τα γενέθλια.
Και φέτος, όπως κάθε χρόνο, στο Πάσχα θα πέσει το ξέσκισμα, το ξεφάντωμα διότι χωρίς αυτά δεν νοείται έξοδος από την Αθήνα. Αυτά τα «όλοι μαζί χριστιανικά και ευλαβικά και κατανυχτικά να προσεγγίσουμε πνευματικά τον σταυρικό θάνατο και το νόημά του… » είναι για τις άγιες γραφές και τις θεούσες. Τι δουλειά έχει μ’ αυτούς ο γίγαντας ο Ιησούς Χριστός;
Μη λησμονούμε ότι οι λαοί που ασπάσθηκαν τον χριστιανισμό, οι λεγόμενοι χριστιανικοί πληθυσμοί, είναι αυτοί που διέπραξαν μακράν τις αγριώτερες σφαγές ανθρώπων και πολιτισμών. Να ρωτήσετε τους συγγραφείς σας και τους ιστορικούς σας. Η καταραμένη λευκή φυλή, αυτή που δοξάζει τον χριστιανισμό και πεισματικά αρνείται τον Χριστό, είναι η πλέον κτηνώδης. Μακράν.
Διαβαστε ακομα:
