Η Γαλλίδα Σάρα Μπερνάρ γεννήθηκε το 1844 και πέθανε το 1923. Η Ιταλίδα Ελεωνόρα Ντούζε (φωτό) γεννήθηκε το 1859 και πέθανε το 1924. Γι’ αυτά τα δυο θηρία της θεατρικής σκηνής θα μεταφέρω τι είχε γράψει ο Μπέρναρντ Σω, έτσι για να τιμήσουμε σήμερα μ’ αυτό τον τρόπο την Ημέρα του Θεάτρου, που γιορτάζεται από το 1961, κάθε 27 Μαρτίου.
«Η Σάρα βάφει τα αυτιά της βυσσινιά και επιτρέπει σ΄αυτά να ξεπροβάλλουν διακριτικά μέσα από μερικές άσωτες μπούκλες των μαλλιών της. Κάθε λακάκι του προσώπου της έχει μια τριανταφυλλένια χροιά. Τα χείλη της είναι σαν τα φρεσκοβαμμένα κόκκινα γραμματοκιβώτια. Τα μάγουλα της, ίσαμε τα νωθρά της ματόκλαδα, έχουν το ζωηρό χρώμα του ροδάκινου».
«Η Ελεωνόρα, μόλις βγει στη σκηνή, σε προκαλεί να πάρεις τα κυάλια σου και να μετρήσεις τις ρυτίδες που ο χρόνος κι οι έγνοιες έχουν χαράξει στο πρόσωπό της. Οι σκιές του προσώπου της είναι σταχτιές, κι όχι βυσσινιές. Ακόμα και τα χείλια της είναι καμιά φορά σταχτιά. Κι όμως, η Ντούζε, μόλις πέντε λεπτά αφού αρχίσει να παίζει, ξεπερνάει κατά ένα ολόκληρο τέταρτο του αιώνα την ομορφότερη γυναίκα του κόσμου».
Να μην είσαι όμορφη, όμως να γίνεσαι πιο όμορφη από την ομορφότερη γυναίκα με τη θεατρική σου παρουσία στη σκηνή, αυτό μας λέει ο Βρετανός συγγραφέας για την Ελεωνόρα Ντούζε. Μ’ αυτήν, δηλαδή, που αρχίζει το σύγχρονο θεατρικό παίξιμο, όπως με τον Ίψεν αρχίζει το σύγχρονο θεατρικό γράψιμο.
Διαβαστε ακομα: