Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη σημασία αν, σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο, σήμερα είναι Τρίτη κι όχι Σάββατο. Αν από σήμερα άρχισε να τρέχει Μάρτης κι όχι Σεπτέμβρης. Αν βρισκόμαστε στο σωτήριον έτος 2022 κι όχι 1888. Όλα τα έτη, στο παρελθόν και στο μέλλον είναι… σωτήρια. Μας έσωσαν και θα μας σώσουν. Σίγουράτζα.
Τι εννοεί ο ποιητής; Να το επαναλάβουμε. Δεν υπάρχει χρόνος. Δεν υπήρξε ποτέ. Και δεν τον κάνουν παρόντα και παρελθόντα τον αιώνιο, τον αληθινά αμέτρητο, τον μη μετρήσιμο χρόνο, επειδή τον… κομματιάζουν. Σε ώρες, ημέρες, εβδομάδες, μήνες.
Ιουλιανό ημερολόγιο. Του Ιούλιου Καίσαρα. Το έφτιαξε 46 χρόνια πριν από τον Τζήσας Κράϊστ με τη βοήθεια του Αλεξανδρινού Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη.
Από σήμερα πιάσαμε Μάρτη, ρε! Πότε προλάβαμε κιόλας; Τι, δηλαδή, όλα είναι στο τρέξιμο, δεν παραμένει μπάστακας ο χρόνος, τρέχει κι αυτός και… περνάει. Άρχισε να παλιώνει και το 2022. Τον γνωρίσαμε, και μας παραγνώρισε. Έτσι είναι, αν μπούμε στη λογική να μετράμε, να υπολογίζουμε το άχρονο χρόνο. Πάλιωσε και το 2022, λοιπόν. Ποιος το χαρακτηρίζει «το νέο έτος»;
Διαβαστε ακομα: