Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Περνούσα τις προάλλες μπροστά από το άγαλμα του Κωστή Παλαμά, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Όλα τριγύρω ήταν παγωμένα και ο εθνικός ποιητής, σε στάση περισυλλογής, έμοιαζε να απαγγέλλει έναν από τους δικούς του στίχους. Ανατριχιαστικά επίκαιρο. Με τον ποιητικό του λόγο ο Παλαμάς ελεεινολογούσε τους επί Τουρκοκρατίας ραγιάδες, κι εγώ νόμιζα ότι απευθυνόταν και στους σύγχρονους, αυτούς που είχαν σκύψει το κεφάλι στα μνημόνια και τους ξένους.
«Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες Όσσα,
ραγιάδες έχεις μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονάν τη θεία τραχειά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι»…
Με τη σύνθεση του «Συμφωνία της Λεβεντιάς», που είναι αφιερωμένη στη συνθήκη των Σεβρών, ο Καλομοίρης απαθανάτιζε την Ελλάδα των τριών ηπείρων και των πέντε θαλασσών, το μέγα αυτό επίτευγμα του Ελ. Βενιζέλου που, βέβαια, δεν κράτησε για πολύ.
Μετά την μικρασιατική καταστροφή, η συνθήκη των Σεβρών αντικαταστάθηκε από τη συνθήκη της Λωζάνης, αλλά κι αυτή έχει φαγωθεί να την ακυρώσει ο Ερντογάν.
Διαβαστε ακομα: