ΕΝΑ, ένα έντονο, κρύο ή, ζεστό ντους. Να χαλαρώσεις. Το νερό επάνω σου ξεκόβει από τις έγνοιες της καθημερινότητας. Σε προετοιμάζει με καθαρό μυαλό να μπεις στη μάχη.
ΤΡΙΑ, να προσπαθείς να παίζεις με τα λεφτά του καζίνο, αν φθάσεις να κερδίζεις. Και να κουμαντάρεις το παιχνίδι σου όπως αυτό σε «πηγαίνει», μην το τρέχεις, μην ανοίγεσαι, εσύ ακολουθείς, δεν βγαίνεις μπροστά, διότι απειλείσαι να πέσεις σε λακούβα.
ΤΕΣΣΕΡΑ, δεν ξεχνάς ποτέ ότι παίζεις για να κερδίσεις, όχι για να… παίξεις, που σημαίνει ότι την κοπανάς, παίρνεις δρόμο αν σε ικανοποιεί το κέρδος σε κάποια φάση, έστω και πολύ ενωρίτερα απ’ όσο περίμενες.
ΠΕΝΤΕ, δεν παίζεις κάθε μέρα. Ποτέ αυτό. Άντε να παίξεις κάποιες φορές δυο και τρεις ημέρες σερί, όμως όχι σε μόνιμη βάση καθημερινό πρόγραμμα. Θα ανατιναχθείς.
Αυτοί οι πέντε κανόνες αφορούν τη συμπεριφορά σου ΠΡΙΝ το ματς. Συνεχίζω με τα «πρέπει» ΜΕΣΑ στο παιχνίδι.
ΕΞΙ, δεν ξεκινάς να παίζεις αμέσως. Έτσι δοκιμάζεις την αυτοπειθαρχία σου. Περίμενε, μεγάλε. Μπάστα. Δείξε στον εαυτό του ότι διαθέτεις τη ψυχραιμία να κάνεις επιλογές. Ψυχραιμία, βέβαια. Ψυχρό αίμα. Δεν άγεσαι, δεν σε παίρνει μαζί του το παιχνίδι. Δεν είσαι θύμα. Εσύ οδηγείς.
ΕΠΤΑ, ξεκινάς συντηρητικά, επιφυλακτικά. Δεν ορμάς. Και τα σπρώχνεις μόνον όταν έχεις ρέντα.
ΟΚΤΩ, δεν παίζεις περισσότερο από μια ώρα. Εδώ σε θέλω. Μια ώρα και ό,τι έκανες – έχασες, κέρδισες. Σε θέλει, δεν σε θέλει. Αν το παρατραβήξεις είσαι χαμένος εννέα στις δέκα. Κερδισμένος μια στις δέκα.
ΕΝΝΕΑ, αν δεις ότι δεν είναι η μέρα σου, η νύχτα σου, στοπάρεις. Δεν συνεχίζεις. Το ίδιο, δηλαδή σταματάς επιτόπου, αν χάσεις το κέφι σου.
ΔΕΚΑ, όταν σε θέλει τότε γίνεσαι επιθετικός, διπλώνεις τα πονταρίσματα σου, όμως πάντα τα κερδισμένα.