Μια 60χρονη πέθανε και το ίδιο τέλος είχε και η κόρη της. Δυο ακόμα θύματα – ανεμβολίαστα – από κορονοϊό. Ο γιος και αδελφός είπε ότι της έλεγα της μάνας μου, κάνε εμβόλιο, τίποτα εκείνη. Την πήρε στο λαιμό του ο πνευματικός της.
Δεν μας τα λέει καλά ο υιός, και με το συγγνώμην. Και εννοώ το συγγμώμην, διότι όταν ο άλλος κλαίει θύματα, οφείλεις να είσαι προσεκτικός στις κουβέντες σου. Επί του θέματος, γιατί να φταίει ο πνευματικός; Και με την ευκαιρία κακώς και κάκιστα τον αποκαλούν και τον θεωρούν… πνευματικό. Ένας φανατικός παπάς είναι, κολλημένος μ’ αυτά που πιστεύει. Πνευματικό θα πω τον στοχαστή, τον διανοητή, τον φιλόσοφο, ανεξάρτητα αν λένε μαλακίες. Πνευματικός άνθρωπος είναι πάντως, ψάχνεται με το πνεύμα του, με τη σκέψη του.
Όταν λες πνευματικό τον παπά είσαι σαν κι αυτούς που αποκαλούν φιλάθλους τους ποδοσφαιρικούς οπαδούς. Οπαδός είναι, καμιά σκέψη και ενδιαφέρον και αγάπη για τον αθλητισμό. Ούτε και το ποδόσφαιρο αγαπάει ο οπαδός, πάνω απ’ όλα έχει την καψούρα του, τη μαστούρα του για την ομάδα.