Ακεψιμάς. Τι είναι αυτό; Αειθαλάς. Άλλο περίεργο τραίνο. Κι όμως πρόκειται για ονόματα. Τόσο παράξενα που δεν κυκλοφορούν πια. Κακώς. Πολύ κακώς. Διότι είναι ονόματα χριστιανών, των οποίων η ζωή έχει περάσει στα αιώνια κιτάπια της θρησκείας. Επειδή σήμερα τιμάται η μνήμη τους, ας τους γνωρίσουμε…
Επίσκοπος Ακεψιμάς, είναι και άγιος. Διάκονος Αειθαλάς, αυτόν δεν τον έκαναν άγιο. Γιορτάζουν κάθε χρόνο 3 Νοεμβρίου, σα σήμερα, μαζί τους και κάποιος Ιωσήφ πρεσβύτερος. Εβραϊκό όνομα κι αυτό, το Ιωσήφ, και όταν εκχριστιανίστηκε έγινε Γιόζεφ, Γιόζιπ, Ζοζέφ και σία.
Ακεψιμάν κτείνουσιν εκ ραβδισμάτων
Ακεψιμά δε τους φίλους εκ λευσμάτων
Τύψαν Ακεψιμάν τριτάτη, λεύσαν δε συνάθλους.
Γύρω στο 330 μετά τον Ιησού βέβαια, ο Ακεψιμάς άφησε την τελευταία του πνοή αφού τον κοπάνησαν, λέει, με ακανθωτά ραβδιά. Του αλλουνού, του Ιωσήφ, του ξέσκισαν τις σάρκες και τελικά είχε μαρτυρικό θάνατο δια λιθοβολισμού (φώτο). Ο τρίτος της παρέας, ο Αειθαλάς μαστιγώθηκε και τον κρέμασαν ανάποδα, μέχρι που παρέδωσε κι αυτός τη μακάρια ψυχή του.
Όλα αυτά για την πίστη στον Χριστό. Όσιοι, μάρτυρες, νεομάρτυρες, οσιομάρτυρες, μεγαλομάρτυρες, άγιοι, όλοι σε ιεραρχία κανονική, όχι στο σωρό όλοι. Και γιατί, παρακαλώ; Δεν έδωσαν κάτι στην ανθρωπότητα, το μόνο που έκαναν ήταν να μην αρνηθούν τη θρησκευτική τους πίστη.
Θα μου πεις άλλοι, εκτός εκκλησίας, άτομα όχι θρησκευάμενα, που υποτίθεται βοήθησαν το ανθρώπινο γένος να εξελιχθεί πνευματικά, για να κάνουμε ταμείο, ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Τζίφος. Το δίποδο παραμένει στους αιώνες ο αδιόρθωτος Αδάμ. Όπως ο παππούς τον έκτισε, από τότε που ήταν πρωτόπλαστος.
Διαβαστε ακομα: