Σαββατοκύριακο των πουλιών. Το γιορτάζει ο άνθρωπος το πρώτο του Οκτωβρίου σαββατοκύριακο. Φοβερό, ε; Να γιορτάζουν και να τιμούν τα πουλάκια αυτοί που δεν τα αφήνουν σε χλωρό κλαρί. Που ζει το πουλί; Κατά 70-80% σε δάση και σε περιοχές που το δίποδο τις έχει μόνιμα στο σημάδι. Κάθε στρέμμα γης και κάθε δένδρο που καταστρέφεται είναι ευθεία επίθεση στα πτηνά.
– Γιατί η ψήφος δεν έχει επεκταθεί στα ζώα;
Το ολότελα – προσβλητικόν για τον άνθρωπο, αλλά και για το λειτούργημα της δημοκρατίας – ερώτημα ετέθη από τον υβριστή και μη εξαιρετέο φίλτατο σύντροφο Στήβεν Αβραμίδη. Διάλογος; Αλήθεια, γίνεται η υψίστη πνευματική διαδικασία της ανταλλαγής ιδεών, του σεβασμού της άποψης του αλλουνού, αρχής γενομένης με τοιούτον απεχθές ερώτημα. Γιατί να μη ψηφίζουν και τα ζώα.
Ο κολεγιόπαις στα χρόνια των teens Αβραμίδης και αμερικανοσπουδαγμένος επιχειρηματίας την είχε κάνει τζα σε άρθρο του, κανονικό κατεβατό, στον ”ΦΙΛΑΘΛΟ” και ανάμεσα σ’ άλλα περισπούδαστα σχολίαζε σαρκαστικά:
” … Υπάρχουν λίστες δικαιωμάτων σε εκατοντάδες φιλοζωϊκών οργανώσεων, ποιος ελεεινός απαγορεύει το δικαίωμα του μαλακίζεσθαι και στα τετράποδα, στα πετούμενα και στα ψάρια ενώπιον του κυτίου με το οποίο ορίζεται ο εκλεγμένος ηγέτης;”.
Εν αρχή είναι ο λόγος, διαβάζουμε στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο. Ποιος λόγος, όμως; Όταν στην κουβέντα συμμετέχουν άτομα με απαιτήσεις, κι όχι να κάνουν καφενείο, Εν αρχή είναι η ερώτηση, ο ερωτηματικός λόγος. Έρχεται, λοιπόν, ο Στήβεν – μηδενιστής, αρνητής, ιταμός, αναιδής, αυθάδης, πες τον όπως σε βολεύει – και διατυπώνει το ερώτημα. Δίνει στη συνέχεια και τις απαντήσεις του στο Ι.Χ. ερώτημα. Μου επιτρέπεται ή όχι εγώ παραλείπω τη συνέχεια των σκέψεων του Αβραμίδη.
Δεν είναι απόλυτο ότι η συζήτηση, με κώδικα συμποσιακό, αρχίζει με ερώτημα; Κάποιες φορές, όμως, τελειώνει με το ερώτημα στο τραπέζι.
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος͵
καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν͵
καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος.
Διαβαστε ακομα: