Σκοτώθηκαν 750.000 άνθρωποι, τόσο μεγάλο και τόσο σκληρό ήταν το πολεμικό επεισόδιο στο Κουρσκ της Ρωσίας. Δεν καταγράφηκε το σύνολο των νεκρών ζώων, σκυλιών, γατιών, πουλιών, λύκων, λαγών, αλεπούδων, φιδιών, χελώνων… Όχι δα, να μπει η αξία της ανθρώπινης ζωής στο ίδιο ζύγι με τη ζωή ζώων. Γι’ αυτούς που αποφασίζουν τον πόλεμο, να ληφθεί υπ’ όψιν ότι δεν στοχεύουν να κατακτήσουν πτηνά και ψάρια, ποντίκια και ασβούς, τίποτα γιδοπρόβατα, όμως σίγουρα η ανθρώπινη ζωή τους περισσεύει.
Έπαθε την καταστροφή στη Μάχη του Στάλινγκραντ ο Χίτλερ και σα σήμερα 5 Απριλίου, το 1943, έδωσε την εντολή: ”Ορμάμε για το Κουρσκ”. Νέα ήττα, καταστροφική κι αυτή, μισό εκατομμύριο νεκροί υπέρ… Χίτλερ, άλλοι λένε υπέρ πίστεως και πατρίδος. Οι υπερασπιστές του Κουρσκ Ρώσοι, πιο σωστά Σοβιετικοί, αρνήθηκαν να γνωστοποιήσουν στη διεθνή κοινότητα τον αριθμό των θυμάτων της κορυφαίας στην Ιστορία σύγκρουσης με άρματα μάχης. Χρειάστηκε να διαλυθεί η Σοβιετική Ένωση, 50 χρόνια αργότερα από τη μάχη στο Κουρσκ, για να παραδεχθούν οι Ρώσοι ότι είχαν 250.000 νεκρούς και 600.000 τραυματίες.
Στόχος του Χίτλερ να ξεμπερδεύει με το Κουρσκ. Με το Ανατολικό Μέτωπο. Για να μετακινήσει στη συνέχεια όσους περισσότερους μάχιμους και να ενισχύσει το μέτωπο της Ιταλίας, εκεί όπου αναμένει την απόβαση των Συμμάχων. Ο σχεδιασμός προβλέπει να ξεκινήσει η επίθεση αρχές Μαΐου 1943, όλοι οι Γερμανοί στρατηγοί είναι πανέτοιμοι και πράγματι υπάρχει εμπιστοσύνη στο χιτλερικό στρατό διότι συγκροτήθηκε με ό,τι πιο επίλεκτο.
Ο Κουτούζωφ επιστρατεύει τους πάντες από κάθε χωριό και θάβει 1.800 νάρκες σε κάθε χιλιόμετρο. Δεν σταμάτησε επί τρεις μήνες να ενισχύει τον στρατό του με όσο το δυνατόν περισσότερα τανκ. Ο Χίτλερ καθυστερεί, διότι περιμένει την εργοστασιακή παραγωγή αρμάτων μάχης τελευταίου τύπου.
Στις 4 και 5 Ιουλίου αρχίζει το πάρτυ. Γερμανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν προχωρημένες ρωσικές γραμμές και επιτόπου ακολουθεί με τα κανόνια ορχηστρικό πυρ της κολάσεως. Ήταν επόμενο να απαντήσει το ρωσικό πυροβολικό. Ο Θεός είχε κρυφτεί.
Στις 12 Ιουλίου οι Γερμανοί προχωρούν, όχι τόσο γρήγορα σύμφωνα με το σχεδιασμό τους. Τους καθυστερούν οι νάρκες. Κάποια στιγμή οι Ρώσοι κάνουν την έκπληξη, βγαίνουν στην επίθεση. Δεν ξανάγινε αυτό, 700 γερμανικά τεθωρακισμένα κόντρα σε 850 ρωσικά και σε απόσταση λίγων μέτρων(!) οι αντίπαλοι. Και από τις δύο πλευρές άρματα μένουν από πυρομαχικά, αλλά συνεχίζουν τη μάχη προσπαθώντας να εμβολίσουν εχθρικά τεθωρακισμένα.
Στις 17 Ιουλίου οι Ρωσοι περνάνε στη γενική αντεπίθεση, όταν τα περισσότερα άρματα και από τις δύο πλευρές έχουν αχρηστευθεί. Όποια είναι επισκευάσιμα τα καθιστούν πάλι λειτουργικά οι Ρώσοι, στη διάρκεια της αντεπίθεση τους. Ο Χίτλερ διέταξε υποχώρηση. Ο Θεός βγήκε πάλι από την κρυψώνα του.
Διαβαστε ακομα: