…Τα γραπτά του συγκεντρώθηκαν σε δέκα τόμους των χιλίων σελίδων ο καθένας. Τα μυθιστορήματα του και οι ταινίες του αγαπήθηκαν και είχαν μεγάλη επιτυχία, οι ποιητικές του συλλογές γίνονταν αμέσως διάσημες. Ο Παζολίνι θεωρούνταν μείζων ποιητής και οι δημόσιες εμφανίσεις του ξεσήκωναν κυριολεκτικά τον κόσμο. Μετά τον θάνατό του διδάσκεται στα σχολεία ως ομόλογος, τον εικοστό αιώνα, του Δάντη και του Λεοπάρντι.
Το 1969 γυρίζει την ταινία ”Μήδεια”. Πρωταγωνίστρια η Μαρία Κάλλας (φώτο), η οποία προσκολλάται με πάθος στον Παζολίνι και τον ακολουθεί στην Αφρική, μαζί με τον Μοράβια. Ο ”Πυλάδης” ανεβαίνει επίσης στο αρχαίο θέατρο της Ταορμίνα. Το 1970 γυρίζει το ”Δεκαήμερο”. Γράφει για το σεξ ως αλληγορία της εξουσίας, θεωρώντας το ως απεικόνιση ενδεχομένως ονειρική αυτού που ο Μαρξ αποκαλεί μετατροπή του ανθρώπου σε εμπόρευμα.
Προτιμούσε την πραγματικότητα από την αλήθεια. Για την αλήθεια αμφέβαλλε και αμφέβαλλε κυρίως για εκείνους που μιλούσαν στο όνομά της. Ήταν συνεπώς περισσότερο ποιητής παρά φιλόσοφος, περισσότερο σκηνοθέτης παρά μυθιστοριογράφος, περισσότερο οραματιστής παρά παραμυθάς.
«Το μοναδικό μεγαλείο του ανθρώπου», γράφει ο Παζολίνι «είναι η τραγωδία του».
Απόσπασμα από τη βιογραφία του Παζολίνι από τον Rene De Ceccatty, Gallimard, 2005, μετάφραση Προκόπης Σοφράς, έκδοση. Κασταλία, 2006. Ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι στα 53 του δολοφονήθηκε το 1975, σα σήμερα 2 Νοεμβρίου, από έναν ανήλικο ευκαιριακό εραστή τον οποίον είχε ”ψωνίσει”.την ίδια μέρα.
Διαβαστε ακομα: