Είναι παραδοσιακό χωριό. Το πρώτο που σημειώνει ο επισκέπτης. Όχι πρώην παραδοσιακό. Ο Πύργος στην Τήνο. Το μεγαλύτερο χωριό του νησιού. Από τη Χώρα λιγότερο από 25 χιλιόμετρα. Η γενέθλια γη του Γιαννούλη Χαλεπά.
Η ασυγχώρητη παράλειψη να βρεθεί κανείς στην Τήνο και να μην κάνει βόλτα στον Πύργο, άλλοτε Πάνορμος. Μην πω το άλλο. Αξίζει να πάει κανείς στην Τήνο μόνο να για περπατήσει τα σοκάκια του Πύργου.
Παραλείπω κάθε προσπάθεια περιγραφής του χωριού. Γιατί δεν είμαι καλός στις περιγραφές. Και γιατί δεν θέλω να αδικήσω το φανερό και το μυστικό μεγαλείο του χωριού. Χωριού;
Αυτό είναι το πλέον τιμητικό για τον Πύργο, ότι είναι χωριό. Και παρ΄ ό,τι χωριό να, που ανθοβολεί ζωντανό το περήφανο παρελθόν του. Το διαπίστωσα στο νεκροταφείο (φώτο).
Αφήνω το Μουσείο στο πατρικό σπίτι του Χαλεπά. Και τη Σχολή Μαρμαροτεχνίας στο χωριό που γέννησε κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες. Στέκομαι στο νεκροταφείο του χωριού. Ξεχνάς τις πατσαβούρες, τις χωματερές σ΄ όλη την Ελλάδα που θάβουν τους πεθαμένους. Το νεκροταφείο είναι ο καθρέπτης ποιότητας που χαρακτηρίζει τη ζωή στο χωριό, στην πόλη, οπουδήποτε. Μη λέμε πολλά. Το νεκροταφείο στον Πύργο αποδεικνύει πως σε τούτο το χωριό λειτούργησε κοινωνικό γίγνεσθαι υψηλού επιπέδου πριν 200 και 300 χρόνια.
Διαβάστε ακόμα: