Η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως έγινε στις 29 Μαίου, το 1453. Γεγονός που απασχολεί ακόμα, ερευνάται και αναλύεται, αντικειμενικά κι όχι. Έχουν γραφτεί ατέλειωτα πράγματα με αφορμή το πάρσιμο της Πόλης, τα περισσότερα είναι υποθετικά, διότι λείπουν τα επαρκή στοιχεία με τα οποία να τεκμηριώνεται η ιστορική αλήθεια. Ένα ερώτημα βασικό είναι αν ο αυτοκράτορας του χιλιόχρονου Βυζαντίου Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (φώτο) ζήτησε πράγματι να διαπραγματευτεί την παράδοση της βασιλεύουσας στον πολιορκητή σουλτάνο.
Δεν αμφισβητείται ότι σα σήμερα 23 Μαίου, έξι μέρες πριν το μοιραίο, ο σουλτάνος έστειλε επιτροπή στο παλάτι και έκανε την εξής καλοπροαίρετη πρόταση στον Παλαιολόγο:
– Ο αυτοκράτωρ είναι ελεύθερος να αναχωρήσει με την οικογένεια του, τα υπάρχοντα του, με συνοδεία όσους και όποιους επιθυμεί και να πάει όπου θέλει. Το ίδιο ισχύει για κάθε άρχοντα της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος επιθυμεί να φύγει, με τα πλούτη του. Όσοι παραμείνουν έχουν την υπόσχεση μου, με όρκο, ότι θα συνεχίσουν να ζουν όπως ζούσαν μέχρι σήμερα. Κανείς δεν πρόκειται να πάθει τίποτα διότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει όταν πάρω την Κωνσταντινούπολη.
Νόμος άγραφος στον οθωμανό, που είναι θρησκευάμενος, να μην μπουκάρει αν προηγουμένως δεν ζητήσει από τον αντίπαλο να παραδοθεί. Το λέει ο Μωάμεθ και ο σουλτάνος δεν το αγνοεί. Επειδή είναι άνθρωπος του Θεού. Άλλου δόγματος, αλλά πιστεύει κι αυτός στο δικό του παραμύθι, ίσως περισσότερο από τον χριστιανό.
Η απάντηση του αυτοκράτορα (1405-53) δεν ήταν αυτή που ήθελε ή περίμενε ο σουλτάνος (1432-81) και το ίδιο βράδυ, στις 23 Μαίου, ξεκίνησε πολύ χοντρό κανονίδι στα τείχη της πρωτεύουσας. Στις γεμάτες από γυναικόπαιδα εκκλησίες οι παπάδες τα έδωσαν όλα, με τις ψαλμωδίες τους έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για αντισταθούν στους πιστούς του Μωάμεθ. Τελικά, έχασε ο Χριστός στο ντέρμπυ, μάλιστα στην έδρα του, κέρδισε ο συνάδελφος προφήτης Μωάμεθ, με σέντερ φορ τον συνονόματο του σουλτάνο Μωάμεθ τον αποκαλούμενο Πορθητή.
Διαβάστε ακόμα: