Συχαίνομαι αυτούς που χαρακτηρίζουν περίεργο και ακτιβιστή, αντισυμβατικό και αιρετικό, αναρχικό και μηδενιστή, τέλος πάντων με κάτι τέτοιες ”βρισιές” εκείνον που θα πει το σωστό, αλλά όχι και… αποδεκτό. Με μια μόνο λέξη σε τελειώνουν. Είναι φασίστας, ρατσιστής, περιθωριακός, αντιδραστικός, κομουνιστής, καπιταλιστής, ό,τι άλλο. Μια λέξη, και σε απορρίπτουν επιτόπου.
Ρίχνει μια ξάπλα στο δάπεδο της εκκλησίας – μπροστά στον φωτορεπόρτερ – ο Πάπας της Ρώμης για να προσευχηθεί, λέει, για όλους που κόλλησαν κορονοϊό. Και τι θα βγει με το προσκύνημα του Πάπα; Δεν κατάλαβα. Απαγορεύεται το ερώτημα;
Είμαι άθεος και ό,τι άλλο θα μου προσάψει κανείς επειδή βάζω ένα εύλογο ερώτημα. Κι αν είμαι άθεος και άπιστος γιατί να αξίζω το ανάθεμα; Είμαστε στον σωτήριο 21ο αιώνα κι όχι χίλια χρόνια πριν, τότε που ο Πάπας της Ρώμης ευλογούσε την πανευρωπαϊκή αλητεία, τους σταυροφόρους.
Λοιπόν. Μέχρι σήμερα ξεπερνούν τους 100.000 οι νεκροί από τον κορονοϊό, οι 10.000 στην Ιταλία. Γιατί ο Πάπας με την καλή κόκκινη στολή της δουλειάς, την Μεγάλη Παρασκευή προσευχήθηκε να σταματήσει η πανδημία; Δεν θα πω ότι ο άνθρωπος του Θεού κάνει θέατρο, πουλάει το παραμύθι του.
Όχι, δέχομαι ότι ο Φραγκίσκος αισθάνεται αυτή τη μάταια ενέργεια του να ζητήσει να σταματήσει το κακό. Θα σταματήσει, όμως, επειδή αυτός ξάπλωσε με τα χέρια σε πουπουλένιο μαξιλάρι; Κι όχι γιατί οι Τσιόδρες έκαναν καλή δουλειά, αλλά και απέδωσαν τελικά τα μέτρα πρόληψης από τον κόσμο.
Διαβάστε ακόμα: