Αναστήθηκε ο Ιησούς, αφού προηγουμένως αυτοκτόνησε. Το λένε θυσία, αν δεν θέλουμε να παίζουμε με τις λέξεις, πρόκειται για καραμπινάτη αυτοκτονία. Ο άνθρωπος επιδίωξε το Γολγοθά του και την τιμωρία του με σταυρικό θάνατο. Αυτό, άλλωστε, ήταν το θεϊκό σχέδιο της έλευσης στη γη του Υιού και της απογείωσης του στους ουρανούς μετά την Ανάσταση του.
Όλα ήταν κανονισμένα. Προκαθορισμένα. Τίποτα δεν έγινε εκτός σεναρίου. Ούτε μια ατάκα. Να τον προδώσει ο καλύτερος, ο πιο πιστός και ο πιο μορφωμένος μαθητής, ο Ιούδας. Να τον αρνηθεί ο Πέτρος, να τον αγαπήσει η Μαγδαληνή, να… , να…
Άτομο βαθειάς γνώσης ο γιος της Μαρίας, φωτισμένο μυαλό, αξιοπρεπής, ξεπέρασε τα όρια του πόνου, του τρόμου, σήκωσε το Σταυρό του μαρτυρίου, για να περάσει το πανανθρώπινο μήνυμα του και… Τελικά, ηττήθηκε.
Η ήττα του Χριστού, η συντριβή που γνώρισε τελικά ο γήινος αγώνας του, σφραγίστηκε με το γεγονός ότι τον έκαναν θρησκεία. Ιστορικά και κοινωνικά δεν δικαιώθηκε. Με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και πολέμους που ευλόγησε ανά τους αιώνες το παπαδαριό κάνει το παιχνίδι του στο όνομα του… Χριστού και της θρησκείας της αγάπης. Η δικαίωση της διδασκαλίας του Ιησού θα ήταν να την είχε αποδεχθεί ο κόσμος χωρίς φόβο Θεού, και τα καζάνια της κόλασης.
Διαβάστε ακόμα: