Κατ’ αρχήν η φωτογραφία. Είναι ο περιλάλητος Σωτήρης Τσιόδρας και η σύζυγος του Μίνα, γονείς επτά (αριθμός 7) παιδιών. Παρακαλώ, διαβάστε πρώτα τις αράδες που ακολουθούν…
”Και τώρα ο κ. Τσιόδρας! Λυπάμαι που ΤΩΡΑ ακούω να σας δοξολογούν, κύριε Τσιόδρα. Με θλίβει το γεγονός ότι αξίες σαν και σας έπρεπε να ‘ρθει ο ιός για να αναγνωριστούν.
Και καλά εσάς… Τους πολυάριθμους ισάξιους συναδέλφους που λάμπουν σ’ όλο τον πλανήτη και εμείς τους καλύπτουμε με την απογοητευτική αδιαφορία μας ποιος ιός θα τους ανακαλύψει; Λέτε φέτος που δεν θα γιορτάσουμε την Ανάσταση με αρνιά και χοληστερίνες να σκεφτούμε για την Ανάσταση του Έθνους; Την Ανάσταση των αξιών;”.
Γιατρός έγραψε τούτον τον ύμνο για τον Τσιόδρα. Έχει τη σημασία του ο έπαινος του ομότεχνου, του συνάδελφου. Διάβασα τις αράδες που σας παρέθεσα στην εφημερίδα Τα Νέα, διότι με τράβηξε το όνομα του συντάκτη. Του άγνωστου σε μένα κύριου Στρατή Παττακού, διευθυντή της καρδιοχειρουργικής κλινικής του ”Υγεία”. Είχε γράψει πολλά στη φυλλάδα για τον Παττακό που τον είχε χειρουργήσει το 1997 ο γκουρού του στοιχήματος. Ο αλησμόνητος Γιώργος Παρασκευάς.
Βλέπω άρθρο στα Νέα με την υπογραφή Στρατής Παττακός και η σκέψη πήγε στον μακαρίτη Κύπριο φίλο μου. Και ένα απόσπασμα από το κείμενο του καρδιοχειρούργου το μετέφερα εδώ.
Διαβάστε ακόμα: