Το γλυπτό του Κώστα Σεφερλή «Βόρειος Ήπειρος» (1951) βρίσκεται στον πεζόδρομο της Τοσίτσα (φώτο) και, με τη μορφή αλυσοδεμένης γυναίκας, παραπέμπει στην Βόρειο Ήπειρο. Από το έργο του καλλιτέχνη η κορυφαία Ελληνίδα ποιήτρια Κική Δημουλά, που πέθανε χθες στα 89 της, εμπνεύστηκε το «Σημείο αναγνωρίσεως», ποίημα στη συλλογή «Το λίγο του κόσμου» (1971).
Όλοι σε λένε κατευθείαν άγαλμα,
εγώ σε προσφωνώ γυναίκα κατευθείαν.
Στολίζεις κάποιο πάρκο.
Από μακριά εξαπατάς.
Θαρρεί κανείς πως έχεις ελαφρά ανακαθήσει
να θυμηθείς ένα ωραίο όνειρο που είδες,
πως παίρνεις φόρα να το ζήσεις.
Από κοντά ξεκαθαρίζει το όνειρο:
δεμένα είναι πισθάγκωνα τα χέρια σου
μ’ ένα σκοινί μαρμάρινο κι η στάση σου είναι η θέλησή σου
κάτι να σε βοηθήσει να ξεφύγεις
την αγωνία του αιχμαλώτου.
Έτσι σε παραγγείλανε στο γλύπτη: αιχμάλωτη.
Δεν μπορείς ούτε μια βροχή να ζυγίσεις στο χέρι σου,
ούτε μια ελαφριά μαργαρίτα.
Δεμένα είναι τα χέρια σου.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Όλοι σε λένε κατευθείαν άγαλμα,
εγώ σε λέω γυναίκα αμέσως.
Όχι γιατί γυναίκα σε παρέδωσε
στο μάρμαρο ο γλύπτης
κι υπόσχονται οι γοφοί σου
ευγονία αγαλμάτων, καλή σοδειά ακινησίας.
Για τα δεμένα χέρια σου,
που έχεις όσους πολλούς αιώνες σε γνωρίζω,
σε λέω γυναίκα.
Σε λέω γυναίκα γιατ’ είσ’ αιχμάλωτη.
Διαβάστε ακόμα: