Ο διαζευγμένος και ανάπηρος πατέρας έκαναν τη δουλειά στο γιο του. Έναν ανήλικο αγόρι με στέρηση νοητική.
Λέγεται. Έτσι το λες, πριν γίνει η δίκη. Δεν το παίρνεις ακόμα ως γεγονός, πριν αποδειχθεί η κτηνωδία και από τον έμπειρο δικαστή. Ότι ο πατέρας με τον εραστή του ασελγούσαν στο παιδί. Να σου πω τη γνώμη μου επειδή δεν είμαι φασίστας. Ούτε ψευτοφασίστας.
Αρνούμαι και μισό ευρώ να πληρώσω γι’ αυτόν τον πατέρα. Μην το ξεχνάμε. Τα λεφτά του κράτους βγαίνουν από την τσέπη μου. Αρνούμαι, λοιπόν, να παρέχω τροφή, στέγη, θέρμανση, οτιδήποτε κοστίζει στο δημόσιο η προφύλακιση, η φυλάκιση του εν λόγω πατρός.
Και τι να γίνει, ρε; Αν αποδειχθεί, όπως λέγεται, όπως κατήγγειλε το παιδί και η μητέρα του, ότι ο πατέρας διέπραξε το ανείπωτο έγκλημα, να τον σκοτώσουμε; Όχι, δεν είπα να τον σκοτώσουμε. Άλλο είπα. Ότι θεωρώ φασιστικό, και είναι φασιστικό να πληρώνω τον εν λόγω εγκληματία, χωρίς τη θέλησή μου.
Δεν είπα να τον σκοτώσουμε. Απλά, το κράτος, δηλαδή η δικαιοσύνη να του ζητήσει να αυτοκτονήσει. Αν αρνηθεί, τότε, ναι, ας το σκοτώσουν το κάθαρμα.
Διαβαστε ακομα: