Βάζουμε στη σέντρα δύο κυρίες τις οποίες δεν τις κρίνουμε ούτε σαν άτομα, ούτε σα χαρακτήρες. Μόνο τι βλέπουμε. Τι αισθανόμαστε. Πόσο μας ακουμπάει ένα σώμα, πόσο μας ερεθίζει, διότι ακόμα και μια γυναίκα χωρίς προσόντα για πασαρέλα ίσως να διαθέτει διονυσιακή ενέργεια, ερωτική δύναμη και να πυροδοτεί όλα τα καλώδια του εγκεφάλου σου.
Η κυρία Δούκισσα Νομικού, λοιπόν, όσο λαμπερή, όσο κούκλα αν είναι, για το μάτι του επίλεκτου αρσενικού είναι αντικείμενο νεκρής φύσεως. Άγαλμα της Θεάς του έρωτα, της Αφροδίτης, που το τοποθέτησαν στο Βατικανό χωρίς να είναι ορατά τα γεννητικά όργανα της τσούλας του Ολύμπου. Ρε, πλάκα μας κάνετε! Ό,τι γυμνό εκ του πονηρού είναι καταδικαστέο, ευλογημένο είναι το θεϊκό γυμνό, δηλαδή το μαϊμού γυμνό, που το καλύπτει το αδιόρατο πέπλο για να δηλώνει την αγιότητα της θεϊκής γυμνότητας.
Όχι, κύριοι. Δεν θα πάρω το αγνό και αθώο γυμνό. Η σκέψη μου πάει στο πονηρό και είμαι τρισευτυχισμένος γι’ αυτό. Δεν μένω αδιάφορος όταν ένα σώμα με προσκαλεί, μου στέλνει μηνύματα. Μιλάω με γυναίκα και με κοιτάει στα μάτια. Τι είναι αυτό; Με γουστάρει. Αντίθετα, όταν ψάχνεται να την κοπανήσει ρίχνει το βλέμμα δεξιά, αριστερά αέρα πατέρα, σημαίνει ότι μ’ έχει γραμμένο.
Από το πως σε βλεφαριάζει η άλλη, ποια στάση παίρνει το σώμα της, από τις κινήσεις των χεριών της, αν είσαι διαβασμένος παίρνεις επιτόπου πρέφα αν θα υπάρξει συνέχεια. Η γλώσσα του σώματος είναι αυθόρμητη.
Έβλεπα χθες ένα video με 100 γκολ από αγώνες μουντιάλ. Οι 98 από τους 100 σκόρερ μόλις η μπάλα σπαρτάραγε στα δίχτυα σήκωναν το χέρι υψηλά. Μη ξεφεύγουμε. Μιλάμε για την γυναίκα, όμως. Ειδικά τις μέρες που συλλαμβάνει, τις γόνιμες ημέρες της, όταν σε γουστάρει βγάζει έναν αισθησιασμό στο πως περπατάει, στο πως κινείται. Γυναίκα που “παίζει” με τα μαλλιά της είναι έτοιμη να σου δοθεί. Κι όταν “στρώνει” τα ρούχα της, όταν ρίχνει κλεφτές ματιές στον καθρέπτη. Όρμα, μεγάλε!
Διαβαστε ακομα: