Οι τρομοκράτες δεν το’ χουν σε τίποτα να αιματοκύλησαν το Παρίσι και την κάθε πόλη της Ευρώπης διότι λειτουργούν σαν βομβιστές αυτοκτονίας. Και στο φινάλε βρίσκονται στον άλλον κόσμο. Να το πούμε αλλοιώς, κάνουν το καθήκον τους και θυσιάζονται και γι’ αυτό, ψυχολογικά και πνευματικά είναι προετοιμασμένοι.
Οι Αμερικάνοι στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι νεαροί πιλότοι Γιαπωνέζοι μέσα σε μικρό αεροσκάφος τους «ανθρώπινες μπόμπες». Ένα πράμα πιλότος αυτοκτονίας και αεροπλανάκι- μπόμπα. Και προκειμένου να πλήξουν τον εχθρό δεν δίσταζαν να σκοτωθούν και οι ίδιοι, οι καμικάζε.
Πράγματι για τον δυτικό, για την κουλτούρα του Ευρωπαίου, του Αμερικανού, είναι εντελώς αδιανόητη μια τέτοια απόφαση. Και ο δυτικός γίνεται τρομοκράτης, δολοφόνος, εκτελεστής συνειδητός στο όνομα της ιδεολογίας του, όμως όχι καμικάζε, όπως ο Παλαιστίνιος, ο Άραβας, ο μουσουλμάνος.
Τρομοκρατικές επιθέσεις π.χ. εναντίον της Αγγλίας είχε κάνει αμέτρητες ο ιρλανδικός IRA. Ούτε μια αυτοκτονική, όμως. Θα ανατινάξει ένα κτήριο, θα επιτεθεί με όπλα, θα δώσει μάχη, όμως όχι και να θυσιαστεί κάποιος μαχητής ζωσμένος με εκρηκτικά. Το έσχατο μέσον πίεσης των αγωνιστών- τρομοκρατών είναι η απεργία πείνας, όχι η αυτοκτονία.
Ταλιμπάν έχουν γίνει και δυτικοί. Στρατεύτηκαν ιδεολογικά. Κανένας απ’ αυτούς δεν δέχεται να γίνει καμικάζε.
Διαβαστε ακομα:
ΕΛΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ… ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ- ΜΟΝΟΝ;