Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Πόση τόλμη ή πόση δειλία χρειάζεται κανείς για να ακολουθήσει το δρόμο φυγής από τα εγκόσμια που διάλεξε ο Αλέξανδρος Βέλιος; Ο προσωπικός του γιατρός φέρεται να εξομολογήθηκε σ’ έναν από τους πιο στενούς φίλους του πως στη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του, μόνο ο Αλέξανδρος και άλλοι δύο ασθενείς του αντιμετώπισαν το θάνατο με τέτοια αποφασιστικότητα. Ή μήπως θράσος;
Το απόγευμα της Κυριακής, γύρω στις οκτώ, ο Βέλιος τηλεφώνησε στον Τάσο Παπαδόπουλο, αδελφικό του φίλο από τα χρόνια της Μεσημβρινής. «Πήρα για να σε αποχαιρετήσω, Τάσο.Φεύγω σε λίγο…», του είπε. Και έκλεισε το τηλέφωνο. Στις δέκα το βράδυ ήταν νεκρός. Όχι, όμως με ένεση. Ίσως επειδή κανείς, ούτε γιατρός, ούτε συγγενής, δεν θέλησε να αναλάβει το βάρος.
Κάποιοι συνάδελφοι δημοσιογράφοι στην κηδεία του κάτι ανέφεραν για χάπι. Στο Α’ Νεκροταφείο μάθαμε και κάτι άλλο, και μας άφησε άφωνους. Στα οικογενειακά συμβούλια που προηγήθηκαν της «τελικής πράξης», υπαγόρευσε όλες τις τελευταίες επιθυμίες του σχετικά με την κηδεία. Είπε να μην τον θάψουν στον οικογενειακό τάφο. «Θα με φιλοξενήσει ένας φίλος μου στον δικό του τάφο…», είπε στους έκπληκτους συγγενείς. Όσον αφορά το τελευταίο του γεύμα, αυτό ήταν ένα πιάτο γεμιστά που του πήγε δύο μέρες πριν ο Τάσος Παπαδόπουλος. Το έφαγε με πολλή όρεξη, καθώς είχε να τραφεί κανονικά πολλές εβδομάδες.
Ο Αλέξανδρος Βέλιος έγραψε πως έφυγε ικανοποιημένος και πλήρης. Και με ένα παράπονο, θα συμπλήρωνε κάποιος που ήξερε τις τελευταίες επιθυμίες του. Θα περίμενε περισσότερο κόσμο στην κηδεία του, όπως συνέβη τον Ιούλιο του 2015, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του. Όχι να τον κλάψουν, αλλά να στηρίξουν την επιλογή του να πεθαίνει κανείς με αξιοπρέπεια.
«Ήθελε, όπως έλεγε μέχρι τέλους, να παρευρεθούν στην κηδεία του, γνωστοί και άγνωστοι φίλοι του και να δημιουργηθεί μια κοσμοπλημμύρα. Επιθυμούσε να υπάρξει πλήθος κόσμου στην «τελευταία του δημόσια εμφάνιση», να δείξει έτσι στον πολιτικό κόσμο που νομοθετεί, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη κι αν διαφωνούν μαζί του, με την παρουσία τους δηλώνουν ότι συμφωνούν στο ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει από αυτή τη ζωή, όπως αυτός επιθυμεί, και πάνω απ’ όλα με αξιοπρέπεια.
Ίσως να μην έχει φτάσει ακόμη σ’ αυτό το σημείο η ελληνική κοινωνία.
Ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλιος τελείωσε με μη υποβοηθούμενη ευθανασία στις 4 Σεπτεμβρίου, το 2016, σε ηλικία 63 ετών.
Διαβαστε ακομα: