Τι να ‘ναι αυτό που φθάνει στα αυτιά μου, μέσα στη δροσιά και την ησυχία της νύχτας, αναρωτιέται η 22χρονη Αιμιλία, ένα δυστυχισμένο πλουσιοκόριτσο. Είπε να βγει έξω, να την κτυπήσει λίγο ο αέρας, γιατί την έπνιγε η βαρεμάρα της. Κοντοστάθηκε, παραμέρισε από τα αυτιά της τα κατάξανθα μαλλιά, να αφουγκραστεί, άραγε από πού έβγαιναν κάποιοι πνικτοί ήχοι. Δεν της προκαλούσαν ανησυχία, αυτό έλεγε η διαίσθησή της. Ναι, από το σπιτάκι του κήπου! Εκεί όπου διαμένει το ζευγάρι των Φιλιπινέζων, η Λάουρα και ο Αντόνιο. Πλησιάζει κάπως με πέντε δρασκελιές η αφέντρα του σπιτιού και αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει.
”Ω! Ευαγγελίστρια μου, είμαι μάρτυς αυτήκοος μιας ερωτικής πανδαισίας… ”. Οι δυο οικιακοί βοηθοί της βίλας συνουσιάζονται δοξάζοντας τους ουρανούς με χάρισμα την ηδονή από το σμίξιμο τους. Ώστε, σκέπτεται η Αιμιλία, όπως έχει δει σε ταινίες πράγματι είναι δυνατόν άνδρας και γυναίκα στο κρεβάτι να φθάσουν σε τέτοια υπέρβαση, σ’ έναν παροξυσμό.
Πλησιάζει κι άλλο στο σπιτάκι η Αιμιλία, σχεδόν κολλάει το κεφάλι της στον τοίχο, ίσως από ένα συναίσθημα αυτοτιμωρίας. Ναι, είναι η ίδια υπεύθυνη για την πάμφτωχη, την τόσο στερημένη σεξουαλικά ζωή της. Αποδέχθηκε χωρίς αντίρρηση την προτροπή του πατέρα της να παντρευτεί τον Άγη, έναν άνδρα για τον οποίον ποτέ δεν ένοιωσε κάτι το ξεχωριστό. Κι αυτή η άβουλη, η παθητική θυγατέρα οδηγήθηκε στο γάμο και τελικά γνώρισε τι θα πει μοναξιά, και θλίψη. Δυο χρόνια εγκλωβισμένη σε μια ζωή δίχως νόημα.
Πετυχημένος γιος βιομήχανου ο 32χρονος σύζυγος, ιδιοφυής επιχειρηματίας, χοντρούλης, με γυαλιά μυωπίας, φαλακρός, γι’ αυτόν σεξουαλική επαφή είναι μόνο με τις μπίζνες. Εκεί τα δίνει όλα. Η επαφή με την γυναίκα του, οπότε αυτή προκύψει, είναι μια γραφειοκρατική διαδικασία, σφραγίζω το έγγραφο, το φακελώνω και το ρίχνω σ’ ένα ντοσιέ. Κάπως έτσι.
Συντετριμμένη επέστρεψε στο υπνοδωμάτιο της. Μια γυναίκα νέα, ελκυστική, ολότελα στο κενό, χωρίς ηθικό. Σχεδόν κάθε βράδυ, για κάποιες εβδομάδες η Αιμιλία άγρια μεσάνυχτα κάνει τη «βόλτα» της στο δέκα στρεμμάτων οικόπεδο, με την ελπίδα να πετύχει ακουστικό «μπανιστήρι». Συνήθως είναι τυχερή(!) το ζευγάρι των Ασιατών με ερωτική «βία» απολαμβάνουν τρικυμιώδεις οργασμούς και οι κραυγές αλλοφροσύνης τους ξεσκίζουν τα πέπλα της ντροπαλής κυράς τους. Ο Αντόνιο ορμάει με λύσσα την γυναίκα του, ο δικός της άντρας το κάνει σα να βάζει το χέρι του στην τσέπη του να πιάσει τα γυαλιά του.
Τους ζήτησε να αδειάσουν το σπίτι του κήπου. ”Γιατί, κυρία;”. ”Σας θέλω κοντά μου, να αισθάνομαι περισσότερο ασφάλεια. Θα μεταφερθείτε στο βήτα δωμάτιο των φιλοξενουμένων”. Αντόνιο και Λάουρα έχουν πάρει πρέφα ότι κάτι δεν πάει καλά στο γάμο των αφεντικών τους, έστω κι αν δεν υπάρχουν τσακωμοί. Και ότι η κυρία εύκολα απειλείται να εξελιχθεί σε νευρωτική.
Μια νύχτα, από τις αρκετές που λείπει στο εξωτερικό ο άνδρας της, η Αιμιλία προσκαλεί τους δυο υπηρέτες της σε πάρτυ στο σαλόνι! Η κυρία παραήπιε, το ήθελε πολύ, να βρεθεί εκτός εαυτού. Με τον καιρό τα πράγματα κύλησαν μόνα τους. Διαθέσιμη για όλα η Αιμιλία, από την άλλη οι πονηροί Φιλιπινέζοι, συνεπείς και πονηροί δούλοι… υποδουλώθηκαν στις επιθυμίες της κυρίας τους.
Πανσέληνος. Το τρίο βρίσκεται στο μπαλκόνι αυτή τη φορά. Ο Άγης, που τον είχαν να βρίσκεται στο Λονδίνο, εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά τους. «Τι συμβαίνει εδώ;…» αναφωνεί έκπληκτος αντικρύζοντας μπεκρουλιασμένη την γυναίκα του να χορεύει αισθησιακά με την Λάουρα, και τον Αντόνιο να φουμάρει ένα από τα πούρα του. Ακαριαία ήταν η αντίδραση της Αιμιλίας.
– Τι να συμβαίνει, ρε μαλάκα! Δεν βλέπεις. Χάσου από τα μάτια μου, ρεζίλη άνδρα, δεν γουστάρω να σε ξαναδώ… Εγώ τώρα είμαι φτιαγμένη από την Λάουρα και έτοιμη να δοθώ στον Αντόνιο.
Διαβαστε ακομα: