Η 39χρονη μητέρα, χήρα εδώ και πέντε χρόνια, γυναίκα της βιοπάλης, συνελήφθη απροετοίμαστη, όμως κράτησε την ψυχραιμία που την χαρακτηρίζει. Τι να ‘ναι αυτό που ξαφνικά ανέτρεψε την απόφαση του 45χρονου κυρίου Ευριπίδη να συνεχίσει τα ιδιαίτερα μαθήματα με την κόρη της; Μόλις πριν ένα ενάμισυ μήνα είχαν συμφωνήσει σ’ όλα.
Όταν η Αριστέα γνωστοποίησε στην Λένα ότι ο φροντιστηριακός καθηγητής θα έρθει μονάχα μέχρι και την μεταπροσεχή εβδομάδα, μετά θα πρέπει να βρούμε άλλον, είδε να ζωγραφίζεται μια θλίψη χρώματος για πρώτη φορά στο πρόσωπο της κόρης της. Κάτι συμβαίνει, κάτι συνέβη ίσως, σκέφθηκε η μάνα. Την άλλη ημέρα τηλεφώνησε στον δάσκαλο. Του ζήτησε να συναντηθούν στο σπίτι της, εν απουσία της κόρης. Για ένα τέταρτο η Αριστέα κρατούσε την κουβέντα τους… εκτός θέματος. Περί ανέμων και υδάτων. Όταν πλέον φτιάχτηκε κλίμα οικειότητας η μητέρα ρώτησε ευθέως τον καθηγητή.
– Κύριε Ευριπίδη, ζητώ την ειλικρίνειά σας. Γιατί διακόπτετε, έτσι ξαφνικά, τα βοηθητικά μαθήματα με την κόρη μου. Μας προκαλείτε ένα πρόβλημα. Και, αντιλαμβάνεστε, μάνα είμαι, θέλω να γνωρίζω αν προέκυψε κάτι, αν η κόρη μου κάπου παρεκτράπη…
Η Αριστέα σήκωσε με γυναικεία μαστοριά το δεξί πόδι και το έφερε επάνω στο αριστερό. Η εικόνα του γυμνού στέγνωσε το στόμα του άνδρα. Πέρασαν δευτερόλεπτα σιωπής.
– Θα σας μιλήσει ο άνδρας, κυρία Αριστέα, όχι ο καθηγητής. Είμαι σίγουρος για την κατανόησή σας. Δεν είναι εύκολο να βρίσκομαι άλλο δίπλα στην κόρη σας, χάνω τον αυτοέλεγχο μου. Άριστο παιδί η Λένα, το πρόβλημα το έχω εγώ, μόνοι μας οι δυο, χάνω την αυτοσυγκέντρωση, δεν μπορώ να λειτουργήσω ως δάσκαλος. Είναι υπεράνω των δυνάμεων. Δεν θα ήθελα με τίποτα να αντιδράσω με τρόπο που δεν με χαρακτηρίζει… Ελπίζω να με καταλαβαίνετε…
«Σας καταλαβαίνω…» είπε αχνά η Αριστέα.
Μετά από δυο ημέρες η Αριστέα, με το τσιγάρο της παρέα, σκέπτεται τον κύριο Ευριπίδη. Τον έχει ανάγκη. Ο καϋμός του μακαρίτη άντρα της ήταν το κορίτσι τους να περάσει στο πολυτεχνείο, και η Λένα αποφάσισε να κάνει μια ακόμα προσπάθεια. Η παρθένα στο κορμί, αγνή και στη σκέψη Λένα, εξομολογήθηκε στη μητέρα της ότι ήταν «ερωτευμένη» με τον κύριο Ευριπίδη. Για την αθώα, την εντελώς άβγαλτη 17χρονη είναι ένα συναίσθημα πηγαίο και απόλυτα ρομαντικό, ούτε καν μια σπίθα σαρκικής επιθυμίας με τον παντρεμένο καθηγητή.
Η Αριστέα αποφάσισε πως θα δράσει. Εκτίμησε ότι ο Ευριπίδης είναι ιδανική περίπτωση, ο κατάλληλος και… ερωτικός δάσκαλος άνευ πτυχίου για την κόρη της. Για να πετύχει το σχέδιό της θα χρειαζόταν να το «δουλέψει» και με τους δύο. Και με την Λένα, και με τον κύριο Ευριπίδη τον οποίον προόριζε… δικό της (!) υποψήφιο εραστή.
Πρώτα μίλησε στη Λένα η μάνα. Χωρίς φιοριτούρες. Κορίτσι μου, είσαι πια σε ηλικία να γνωρίσεις τον έρωτα, το σεξ. Αρκεί να βρεις τον κατάλληλο άνδρα, κι αυτός δεν θα είναι ένα αγόρι. Ο Ευριπίδης είναι ο ιδεώδης για σένα, θαρρώ. Και γιατί σ’ αρέσει, και επειδή είναι παντρεμένος. Αν, λοιπόν, συμβεί κάτι μεταξύ σας, έχεις αποδεχθεί εκ των προτέρων ότι θα’ ναι εντελώς πρόσκαιρο. Θα ‘ναι μια «σχέση» χωρίς προοπτική. Από σένα εξαρτάται να «ανοίξει» η γνωριμία σας, η «επαφή» καθηγητή – μαθήτριας να εξελιχθεί και αλλοιώς. Δείξε του, λοιπόν, ότι τον θέλεις, κι αν εκείνος πάρει πρωτοβουλίες μην τον αποκρούσεις.
Δεν είπε, βέβαια, στην κόρη της η μάνα ότι σκεπτόταν και η ίδια να κάνει εραστή της τον Ευριπίδη. Έναν υψηλό, αδύνατο άνδρα, όχι όμορφο, με βαθειά, ζεστή, ραδιοφωνική φωνή που ερεθίζει τα κέντρα του εγκεφάλου και κάνει την γυναίκα να υγραίνεται.
Τηλεφώνησε πάλι στον Ευριπίδη, να τα πουν ιδιαιτέρως η Αριστέα. Την πρώτη φορά εκείνος της ανακοίνωσε ό,τι είχε να της πει, αυτή τη φορά θα μιλήσει εκείνη. «Απ’ ό,τι κατάλαβα, κύριε Ευριπίδη, διακόπτετε τα μαθήματα με την Λένα διότι δεν μπορείτε να… συγκρατηθείτε όταν βρίσκεστε δίπλα της. Έτσι δεν είναι;».
– …Ναι, έτσι είναι, κυρία Αριστέα.