Οι δικαστές είπαν πως γίνεται κομματική εκμετάλλευση της τραγωδίας στα Τέμπη. Σωστό, αλλά.. λίγο. Όχι μόνο κομματική, γίνεται φόρα παρτίδα και προσωπική εκμετάλλευση. Και από την κουτσή Μαρία, μάλιστα.
Άντε να δεχθούμε τη δημοσιοποίηση της προσωπικής λύπης κάποιων, τέλος πάντων σοβαρών και σημαντικών ανθρώπων. Κάποιων που έτσι ή αλλοιώς νομιμοποιούνται κοινωνικά να παρέμβουν δημόσια και να πουν την κουβέντα τους. Η πρόκληση είναι να φωνάζουν, να κραυγάζουν την ατέλειωτη στεναχώρια τους για τους νεκρούς στα Τέμπη και οι καταξιωμένοι καραγκιόζηδες,
Είμαστε κι εμείς εδώ, έχουμε… ευαισθησίες, πονάμε και βογγάμε και δεν αντέχουμε τέτοιο κακό… Ώπα, ρε! Δέχομαι την προσωπική σου απογοήτευση, το σοκ που σου ήρθε κατακέφαλα. Γιατί, όμως, μας το λες; Ποιος είσαι, για να κάνουμε ταμείο. Ποια είσαι; Ένας σαχλαμάρας και μαγκιά σου, αλλά δεν κολλάς, ρε… ευαίσθητε σ’ αυτό το έργο. Τι, δηλαδή; Περιορίσου στο γήπεδο σου και κόψε το παραμύθι, να πουλάς ανθρωπισμό, ότι σε βάρεσε, σε πήρε από κάτω η τραγωδία στα Τέμπη.
Διαβαστε ακομα: