ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟ
Το μπαρμπούτι δεν θέλει δεύτερη σκέψη. Ό,τι και να σκεφθείς δεν έχει αξία. Οι ζαριές που κερδίζουν ή χάνουν είναι πάντα ίδιες, δεν τις ορίζεις εσύ. Το μόνο που σου ανήκει είναι το ποντάρισμα, και αν έχεις καλή έμπνευση, το μπρος και πίσω. Αυτό θέλει ουράνια φώτιση, τα παίρνεις χοντρά ή πας για φρέσκα.
Το μπαρμπούτι ή κουμάρι ή κόκαλα ή … ή … έχει μόνο παρακάλια και καλοπιάσματα στα ζάρια. Λες τις εξάρες γίγαντες, τις πεντάρες μπέμπες και τις τριάρες φιδάκια, μικρές αυτές, αλλά τη δουλειά τους την κάνουν. Τα άσχημα, άσους, διπλές, ασόδυο και ντόρτια, ούτε να τα ονοματίζεις θέλεις ούτε να τα σκέφτεσαι.
«Σκατά στο χέρι σου» μουρμουράει ο άλλος πριν τα ρίξεις. Κι όταν έρθει η καλή, «Φάε σκατά τώρα» του λες εσύ και μαζεύεις τα φράγκα.
Αυτό που γίνεται μέσα σου στα δευτερόλεπτα που φεύγουν τα ζάρια από το χέρι σου μέχρι να πάνε να κάτσουν δεν υπάρχει περίπτωση να στο αντικαταστήσει ούτε φούμα ούτε ποτήρι ούτε η Ρίτα Χεϊγουορθ αυτοπροσώπως. Ξεχνάς να ανασάνεις, τσιτώνει το δέρμα σου, σφίγγουν οι ρίζες των μαλλιών σου, σταματάνε τα ζωτικά σου όργανα και για κλάσματα του δευτερολέπτου είσαι ζωντανός και πεθαμένος μαζί.
Μετά το διάβασμα της ριξιάς, έχασες ή κέρδισες, αρχίζουν να δουλεύουν πάλι όλα μαζί. Σπαρταράνε τα μέσα σου, ανακαλύπτεις ότι δουλεύουν και έχεις λαχανιάσει χωρίς να κουνηθείς από τη θέση σου.
( Απόσπασμα από τη διατριβή περί μπαρμπουτιού του συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλου, όπως καταγράφεται στο βιβλίο του Εκ Πειραιώς, την πόλη της Τρούμπας, του Λιμανιού και των λαϊκών γειτονιών, Μανιάτικα, Καρβουνιάρικα, Κοκκινιά, Καμίνια, Ταμπούρια, Δραπετσώνα, όλο το τόξο της προσφυγιάς και της ρεμπετοσύνης. Το βιβλίο Εκ Πειραιώς, εκδόσεις, Τόπος, τηλ. 210.82.22.835 και 856, το διαβάζεις και γνωρίζεις ποια είναι η ζωή σου πριν ακόμα έρθεις στον κόσμο.)
Διαβαστε ακομα: