Ιδιοκτήτης κινητής τηλεφωνίας στην αρχαία Αθήνα, ονόματα δεν λέμε, ο λεβέντης κέρδιζε λεφτά με την ουρά και είχε καψουρευτεί την περιβόητη εταίρα, δηλαδή πουτάνα κανονική, την Κορίνθια Λαϊδα. ”Τι τρέχει μαζί της;… ” ρώτησε το φιλαράκι του, ο Αρίστηππος, φιλόσοφος, πρώην μαθητής του Σωκράτη.
– Φοβάμαι, Αρίστηππε, ότι δεν μ’ αγαπά η Λαϊς, προσποιείται ότι μ’ αγαπάει…
Δεν πέρασε δευτερόλεπτο και το golden boy της αρχαίας Αθήνας άκουσε την απάντηση του φίλου του: «Και το ψάρι, και το κρασί το απολαμβάνω γνωρίζοντας ότι δεν μ’ αγαπούν ούτε το κρασί, ούτε η σφυρίδα…».
Συμβαίνει σε κάποιους άνδρες, λέμε για τους μπουρδελιάρηδες, όσοι συχνάζουν στα μπουρδέλα, να ψιλοερωτεύονται κάποια πόρνη. Ανθρώπινο είναι να «δένονται» με την πληρωτικιά, μάλιστα όταν και το «κορίτσι» ειδικά σ’ αυτούς δείχνει μια ιδιαίτερη αδυναμία. Υπάρχουν περιπτώσεις ανδρών που είναι τόσο τσιμπημένοι με μια συγκεκριμένη πουτάνα που της κάνουν δώρα έξτρα, της στέλνουν και λουλούδια.
Γιατί όχι, γιατί να απουσιάζει ένα στοιχείο ρομαντισμού και από μια σχέση καθαρά «επαγγελματική». Ο πελάτης είναι ο αγοραστής, που πληρώνει το σέρβις της κυρίας, της εργαζόμενης, της εργάτριας του σεξ, όπως αποκαλείται.
Κάποτε η πουτάνα ήταν το θύμα της κοινωνίας, ουσιαστικά στη διάθεση, στην εκμετάλλευση του νταβατζή. Πιθανόν, σε κάποιες περιπτώσεις να ισχύει ακόμα η εκπόρνευση με βία και δεν αναφέρομαι στο εμπόριο λευκής σαρκός, από οργανωμένες συμμορίες με κορίτσια από χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Σήμερα, η παντρεμένη κι όχι θα γίνει εν ψυχρώ πόρνη, με δική της συνειδητή απόφαση. Για την κονόμα και μόνον. Το φαινόμενο άρχισε να παίζει στις τελευταίες τρεις-τέσσερις δεκαετίες, δηλαδή όχι μόνον από το 2010, τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Προτιμάει το ”διακριτικό” μπουρδέλο ή να την στέλνει σε πελάτες κάποιο γραφείο μοντέλων, παρά να δουλέψει πωλήτρια, σε εργοστάσιο ή στα γραφεία εταιρείας, δηλαδή μια άλλη στον αέρα παρασιτική εργασία.
Διαβαστε ακομα: