Ο κανονικός, ο παλιός άνδρας, εκείνος μιας άλλης εποχής, την έπεφτε στα ίσα στην γκόμενα που έβαζε στο μάτι. Την φλερταρε, που λέμε. Της κολλούσε, να το πούμε… ελληνικά. Μιλάμε για την κατηγορία τσάμπιονς, των αντρών με αυτοπεποίθηση, με σιγουριά ότι θα κτυπήσουν το κορίτσι, θα το “ρίξουν”. Και έπαιζαν με λόγια σταράτα.
– Μ’ αρέσεις, Σούλα. Σε σκέπτομαι συνέχεια. Σε θέλω όσο τίποτα άλλο, Σούλα.
Στα ίσα, όχι τσιριτζάντουλες. Λακωνικά, όχι από Αθήνα να πάμε Κρήτη μέσω Θεσσαλονίκης. Το κορίτσι είχε απέναντι της τον γνήσιο αρσενικό. Και συγκινούνταν που ένα αγόρι χωρίς να κάνει κύκλους και παράκυκλους της ξηγιότανε αληθινά, και θερμά. Μιλάμε για καιρούς όπου άντρας και γυναίκα, αγόρι και κορίτσι δεν έχουν πολλές ευκαιρίες να βρεθούν, και δεν αφήνει ο ένας να χαθεί η μια ευκαιρία. Πότε άλλοτε να της τα ”πει”;
Πάνε αυτά. Έχουν τελειώσει. Σήμερα, στην καθημερινότητά μας έχει πάει περίπατο η γνωριμία πρόσωπο με πρόσωπο άνδρα και γυναίκας. Από την άλλη, παίζει μπάλα ορμητικά και πολιορκητικά το internet και η αναζήτηση συντρόφου γίνεται μέσα από τους δρόμους της λεγόμενης κοινωνικής δικτύωσης. Τα αποτελέσματα των ερευνών είναι εντυπωσιακά. Αποκαλυπτικά.
«Πάρτυ γνωριμίας» σε ειδικούς χώρους, όχι σε σπίτια φιλικά, της γειτονιάς, καμία σχέση με τα πάρτυ τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, που ήταν η απόλυτη ευκαιρία της πιτσιρικαρίας του ’50 και του ’60 να έρθει σε σωματική επαφή με θυληκιά. Να χορέψει μπλουζ με τη φωνή του Πωλ Άνκα και του Νηλ Σεντάκα.
Σήμερα τα «πάρτυ γνωριμίας» γίνονται σε περιβάλλον άγνωστο, αλλά μόνο το 9% των σχέσεων που ξεκινούν από εκεί καταλήγει σε γάμο. Και το 25% των γνωριμιών σε μακροχρόνιο δεσμό. Αυτά σύμφωνα με την έρευνα στην Ελλάδα. Κάτι άλλο. Σε μεγάλο ποσοστό τα “ζευγάρια” που δεν είχαν μέλλον, κράτησαν σε φιλικό επίπεδο την ιντερνετική τους γνωριμία τους.
Η δουλειά ξεκίνησε από την Αυστραλία και συστηματοποιήθηκε στις μεγάλες πόλεις του Καναδά. Αγόρια και κορίτσια μέχρι 30 χρονών σε μια μισοσκότεινη αίθουσα κι ένα νούμερο καρφιτσωμένο στη μπλούζα τους, σε μια άλλη διαδικασία τύπου «Ραντεβού στα τυφλά», στέλνουν με το κινητό ένα τηλεγραφημένο μήνυμα «Ποια είμαι, τι θέλω, τι μ’ αρέσει».
Είπαμε. Πέθανε το ζωντανό φλερτ, μετά το αποθαμένο προξενιό της παλιάς εποχής. Άλλη γοητεία έχει το νέο κόλπο. Ο Νο 326 π.χ. δέχεται το μήνυμα της Νο 47 και της Νο 294. Η ανταλλαγή των μηνυμάτων στο πάρτυ γνωριμίας «παίζει» σε γιγαντοθόνη. Οι νέοι σήμερα ψάχνονται να τη βρουν σεξουαλικά, να το κάνουν, λες και είναι παίκτες σε πριβέ, όχι ακριβώς σε τηλεοπτικό reality.
Διαβαστε ακομα: