Αξεπέραστος και διαχρονικός ο μαγνητισμός κάθε εικόνας που παραπέμπει στο σεξ. Ποιος λέει “Όχι” σε οτιδήποτε έχει σχέση με τη λεγόμενη πορνογραφία κι όχι; Στο σινεμά, στη διαφήμιση, στα μήντια ό,τι προκαλεί αισθησιακά, έχει αμέτρητους μπανιστές, άνδρες και γυναίκες.

Η δίψα της ακατάλλου, του τολμηρού, του απαγορευμένου θεάματος, που στον καιρό μας δεν είναι απαγορευμένο, είναι σχεδόν ασύδοτο, δεν εκφράζει τους… χρήστες της ερωτικής πράξης στην πράξη. Μ’ άλλα λόγια πολύ λιγώτεροι, ελάχιστοι είναι εκείνοι που κυνηγούν το αληθινό σεξ, που θέλουν να έχουν σεξουαλική επαφή σε σύγκριση μ’ αυτούς που… αρκούνται στην ερωτική οφθαλμολαγνεία.

Τελικά, ο άνθρωπος είναι ντροπαλός! Αυτή είναι μια πρώτη και ίσως… επιπόλαιη εκτίμηση. Ότι ο μέσος άνθρωπος δεν ξέρει τι θέλει ο άλλος, ο διπλανός του, ο γνωστός και άγνωστος. Κι αν γνωρίζει, πολύ δύσκολα ξεπερνάει τη ροζ γραμμή. Δεν φλερτάρει, δηλαδή, δεν “επιτίθεται” στον άλλον, στην άλλη, με τον δέοντα τρόπο βέβαια, για να βρεθούν τελικά οι δυο τους στη διαδικασία της συνουσίας.

Είμαστε πολύ μπροστά και από την εποχή που σήμανε η περιλάλητη σεξουαλική απελευθέρωση, αρχές της δεκαετίας του ’60. Ο κόσμος ξεπέρασε τη ”σεξουαλική απελεύθερωση” αν λάβουμε υπ’ όψιν τις ταινίες στο σινεμά, υα θεατρικά έργα, βιβλία, ΜΜΕ, που τα δείχνουν όλα, τα λένε. Κι όμως! Το ενδιαφέρον του κόσμου, σ’ όλες τις βαθμίδες, σ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις, σ΄ όλες τις ηλικίες, παραμένει υψηλό. Και καυτό. Όλοι ψοφάνε για οτιδήποτε σεξουαλικό. Καμία κόπωση. Κανένα μπούχτισμα.

Από την άλλη, οι άνθρωποι δεν έχουν την σεξουαλική δραστηριότητα στο βαθμό που επιθυμούν.Τέλος πάντων, όσο το τραβάει η ψυχή τους, όσο το έχουν ανάγκη. Αυτή κι αν είναι η Αποκάλυψη Τώρα. Να γουστάρεις σεξ, να υπάρχουν ατελείωτοι που πεινάνε για σεξ, και τα ζευγαρώματα να είναι πολύ λιγότερα.