Όταν μιλάμε για στοίχημα υπολογίζουμε από το φτούκα προ κιόλας ότι δεν εξαρτώνται όλα απ’ εμάς. Ότι λόγο έχει, κυρίως, αυτό που λέμε τύχη, ατυχία, ρέντα, γκίνια, καντεμιά. Παίζεις λαμβάνοντας υπ’ όψιν ως δεδομένο αυτό. Αν, μάλιστα, το συνειδητοποιήσεις, τότε κάνεις πιο εύκολη τη ζωή σου. Και βρίσκεις τις ισορροπίες σου, την επαφή και τη σχέση με τον τζόγο. Το λέω αλλοιώς.
Βλέπεις τον μεγάλο παίκτη, τον αρχιμάστορα, και χάνει ενώ όλα ήταν ευνοϊκά για πάρτη του. Ουδεμία σύσπαση στο πρόσωπο. Παίκτης είναι, όχι καραγκιόζης προπονητής που τραβάει τα μαλλιά του όταν ο σέντερ-φορ χάνει γκολ.
Όλα μέσα είναι, ρε. Και δεν εξαρτώνται όλα από σένα. Το δικό σου μερίδιο, εσένα του τζογαδόρου, είναι πολύ μικρότερο απ’ όσο νομίζεις στο που θα κάτσει η μπίλια. Στο χαρτί που θα βγει στο τραπέζι. Στο σκορ που θα τελειώσει το ματς στο γήπεδο. Στα άλογα της κούρσας. Όσο διαβασμένος παίκτης είσαι, είναι περιορισμένη η δική σου «παρεμβατικότητα» στο αποτέλεσμα, στο όποιο στοίχημα.
Τύχη. Αν δεν σ’ αρέσει η λέξη, υπάρχουν κι άλλες. Μοίρα. Πεπρωμένο. Γραμμένο. Κισμέτ. Κάποια πράγματα είναι έξω απ’ εμάς. Δεν τα κανονίζουμε εμείς. Γίνονται ερήμην μας. Για τζόγο μιλάμε. Δεν ξεφύγαμε.
Το ότι μιλάμε για τζόγο ή για σεξ, μπάλα και πολιτική, δεν ξεκόβουμε από τις αιώνιες αλήθειες της ζωής. Στο φινάλε το μέγα ζητούμενο είναι να «ζούμε» ηδονικά με τις ανάγκες μας, με τις αδυναμίες, και μια τέτοια είναι ο τζόγος. Παρακάτω.
Θα χάσεις, κύριε. Και θα χάσεις όχι επειδή δεν έπαιξες σωστά. Ούτε αν κερδίσεις σημαίνει ότι έπαιξες σωστά. Σε παρακαλώ. Πολύ περισσότερο όταν στοιχηματίζεις σε παιχνίδι στο οποίο δεν συμμετέχεις εσύ, δεν περνάει από το χέρι σου, αλλά άλλοι είναι εκείνοι που διαμορφώνουν το αποτέλεσμα, π.χ. στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ,στος ιπποδρομίες.
Μη ψάχνεις φταίχτες. Εξιλαστήρια θύματα. Αποδιοπομπαίους τράγους. Στη χασούρα, στην κακιά μέρα, στην κάθε αναποδιά μη βγάζεις τον πανικό σου, την ανασφάλειά σου.
Σ’ όλα τα ανθρώπινα υπάρχει στους αιώνες αυτό που λες τύχη, ατυχία. Κι ένα κάρο μπουρδολογίες που ακούς από τους μετά Μωάμεθ προφήτες, τους ξερόλες στο τι γίνεται, τι έγινε, γιατί έγινε. Κανείς δεν ξέρει τίποτα όσο τα ίδια τα γεγονότα. Αφού έγιναν, όχι πριν συμβούν.
Διαβαστε ακομα: