Πάμε party; Πήγαμε. Να δούμε κόσμο. Να μας δουν. Να να κρυφοφλερτάρουμε. Και μακριά από τις σκόνες, αν κυκλοφορούν.
Πάρτυ σημαίνει κάνω το κέφι μου. ‘Ο,τι κάνει κέφι, αλλά όλα ξεκινούν από τη μουσική. Αυτό είναι το κλειδί. Ο διοργανωτής ή ο σπιτονοικοκύρης του έργου φροντίζει για όλα τα σχετικά, μέχρι λεπτομέρειας που λένε, όμως θα αποτύχει η δουλειά αν δεν βοηθήσει η μουσική. Να ξοδευτούν λεφτά για το φαγητό, τα ποτά, τα γλυκά, να φτιαχτεί η ατμόσφαιρα με τα ντεκορέσιον φωτιστικά, και να μην κεφάρουν στο βαθμό που περιμένουν οι παρέες, επειδή η μουσική δεν ήταν κατάλληλη. Γι’ αυτό και τα κολλητηλήκια δεν βρήκαν τα πατήματά τους, τα χναρια τους.
Τι λέει ο μάστορας; Τι θέλετε να σας «παίξω»; Αυτό σου λέει ο deejay, o DJ μεταφράζω στα ελληνικά, τι μουσική, τι κομμάτια να σας βάλω. Ο επαγγελματίας, ο οποίος ξέρει με ποιες επιλογές θα απλώσει το χαρμάνι του. Και σου λέει εγώ «παίζω» μουσική. Ο μουσικός τη φτιάχνει, τη συνθέτει τη μουσική, αλλά εγώ την «παίζω». Ο κιθαρίστας, ο πιανίστας, ο ντράμερ δεν… παίζουν το όργανο τους, αλλά το πουλί τους. Ο dj είναι που… παίζει τη μουσική.
Έτσι που λες. Από τη μουσική πρώτα ξεκινάς. Η πρώτη φροντίδα στο πάρτυ. Καλή δουλειά στη μουσική, καλό το πάρτυ. Μάπα η μουσική, ακόμα και με αγαπημένα κομμάτια, αποτυχία το πάρτυ.
Πάμε, το είπαμε αυτό, να χορέψουμε, να… χορευτούμε, να πάρουμε τα σφηνάκια μας, αλλά και να ακούσουν τα αυτάκια μας, να βγουν από τα χειλάκια μας ατάκες που δύσκολα λέγονται όταν βρισκόμαστε π.χ. στο σχολείο ή το γήπεδο. Η μουσική είναι ο ιδανικός, ο πιο κυριλάτος καταλύτης για να φέρει πολύ κοντά δύο άτομα. Και να τα χαλαρώσει, να τα απελευθερώσει από τη στέγνα της καθημερινότητας. Να εξαφανίσει τις ”αποστάσεις” ανάμεσα σε δύο πρόσωπα που γνωρίζονται και μέχρι σήμερα δεν τολμούσαν να ανοίξουν τα χαρτιά τους.
Διαβαστε ακομα: