Ο δυτικός άνθρωπος δεν νοιώθει καλά αν τα μάτια του συναντήσουν νεκρό ζώο στους δρόμους. Το πρώτο που σκέπτεται ο τουρίστας στην τουριστική Ελλάδα είναι ό,τι χειρότερο για τον Έλληνα. Και για το ελληνικό κράτος που δεν φροντίζει να μαζέψει τα σκοτωμένα σκυλιά, γατιά, σκαντζόχοιρους και φίδια. 

Καλώς, κακώς ο ξένος, ιδιαίτερα ο προερχόμενος από τις δυτικές χώρες έχει μια ευαισθησία. Είναι φιλόζωος και δεν το αφήνει αυτό στην πατρίδα του. Τα εγκαταλελειμμένα κουφάρια τετράποδων του δίνουν την εντύπωση, χωρίς καμιά δικαιολογία, ότι οι Έλληνες είναι κατώτεροι πολιτιστικά. 

Υποτίθεται πως μας ενδιαφέρει η διεθνής κοινή γνώμη, και ξοδευόμαστε γι’ αυτό. Και πολύ καλά κάνουμε. Να, όμως, που αδιαφορούμε να μαζέψουμε τα παρατημένα ζώα, και τα σκοτωμένα και εκείνα που δεν έχουν υιοθετηθεί. Αχαρακτήριστη η αδιαφορία της αστυνομίας, των δημοτικών αρχών, όποιο άλλο αρμόδιο όργανο.

Η φιλοζωϊα πάει με τον πολιτισμό. Και το συναίσθημα της αποστροφής είναι δεδομένο για την ελληνική κοινωνία από τους αλλοδαπούς φιλόζωους. Πόνο θα βγάλουν για ένα γατάκι και σκυλάκι τουμπανιασμένο μέρες στο δρόμο. Από την άλλη, ο κόσμος π.χ. στην Αμερική ή την Αγγλία θα παραμείνει παθητικός σε στρατιωτική επιχείρηση της κυβέρνησης τους, σε μια σφαγή ανθρώπων εκτός έδρας. Έτσι είναι φτιαγμένη η ανθρώπινη φύση.