Πάρτυ απόλυτης σεξουαλικής ελευθερίας μ’ έναν όρο. Απαγορευτικό όρο. Δεν θα χρησιμοποιείται προφυλακτικό από κανέναν από τους συμμετέχοντες στο πάρτυ! Ο δε ασθενής να μην είναι γνωστός σε κανέναν. Να είναι κρυφός. Ένας gay μολυσμένος.
Ακριβώς το άγνωστο του πράγματος είναι η… γοητεία του. Ο κίνδυνος να προσβληθεί από την ανίατη ασθένεια κάνει… συναρπαστικό, μοναδικό το ερωτικό παιχνίδι με άγνωστο στο πάρτυ. Μήπως να συμφωνήσουμε με τη φιλοσοφική «αλήθεια» σύμφωνα με την οποία στην πραγματικότητα ο εξαρτημένος τζογαδόρος θέλει να… χάνει.
Δεν ξέρει ο παίκτης της ρουλέτας, του ιπποδρόμου, του ποδοσφαιρικού στοιχήματος, ο χαρτοπαίκτης, ο μπαρμπουτοπαίκτης, ο κάθε αθεράπευτος τζογαδόρος ότι ΔΕΝ γίνεται ΠΟΤΕ να είναι κερδισμένος; Το γνωρίζει, όχι συνειδητά. Αρνείται να παραδεχθεί πως είναι θύμα. Χάνει διότι είναι… άτυχος. Μόνο; Ένα σωρό δικαιολογίες δίνει ο τζογαδόρος προκειμένου να συνεχίσει να… λειτουργεί τον εθισμό του. .
Και λένε, πως αν ψάξεις τον παίκτη στο βάθος του κοχλία, εγκεφαλικά, θα διαπιστώσεις ότι ο εσώτερος στόχος του είναι να χάνει. Παίζει όχι να κερδίσει, αλλά για να χάνει. Έτσι και με τους gay που συμμετέχουν στα πάρτυ με «σημαδεμένο» χαρτί. Δεν είναι η ακατανίκητη επιθυμία τους για σεξ μ’ άλλον άνδρα, όσο τους υντριγκάρει ο τζόγος, το ίδιο το «παιχνίδι» που κάνουν πριν ζευγαρώσουν. Και αφού «βιώσουν» τον κίνδυνο να κολλήσουν aids, τελικά αν δεν προκύψει το κακό, έχουν τη μοναδική ευκαιρία να αισθανθούν… πανευτυχείς. Τυχεροί. Κερδισμένοι!
Διαβαστε ακομα: