Το λέει ακόμα και ο απατεώνας. ”Εμπιστοσύνη έχω στη δικαιοσύνη”. Ο δικηγόρος λέει στον πελάτη μνα πει αυτή τη μπαρούφα. Και δεν έχει πρόβλημα ακόμα και ο κακοποιός να το αμολύσει, να το γράψουν φαρδειά πλατιά τα μέσα. Ποιος ηλίθιος πριν τη δίκη θα πει ”Δεν έχω εμπιστοσύνη στους δικαστές”;
Αυτοί δικάζουν, οι δικαστές. Καμιά δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη είναι ανύπαρκτη. Οι δικαστές κρίνουν, αυτοί αποφασίζουν αθώος ή ένοχος, και ποια θα είναι η καμπάνα.
Ποια δικαιοσύνη; Βεβαίως οι δικαστές, όχι η… δικαιοσύνη, θα βγάλει την απόφαση σύμφωνα με τους νόμους. Οι νόμοι, όμως, ερμηνεύονται και παρερμηνεύονται έτσι κι αλλοιώς. Να, γιατί για την ίδια απόφαση βγαίνουν διαφορετικές, ακόμα και κόντρα αποφάσεις. Ποια δικαιοσύνη! Δικαστές αποφασίζουν διαφορετικά. Δικαστές αδέκαστοι και πουλημένοι.
Βγαίνει έτσι όπως μας συμφέρει η απόφαση και ο κατηγορούμενος πανηγυρίζει, όχι για την αθωότητα του, αλλά για την εντιμότητα της… δικαιοσύνης. Χάνει την υπόθεση ο κατηγορούμενος, και οι… δικαστές είναι στημένοι.
Διαβαστε ακομα: