Γίναμε ανά κατά διά με το χιόνι που έπεσε μόλις δυο μέρες. Μπουρδέλο γίναμε. Για σκέψου. Να σκεφτείς, λέω, τη ζωή σου με το χιόνι. Κι αν δεν το ρίχνει συνέχεια, σκέψου να ζεις σε τόπο που συχνά πυκνά τους χειμωνιάτικους μήνες ασπρίζει το χιόνι έξω από το σπίτι σου, τη γειτονιά σου, το χωριό σου, την πόλη σου. Θα προσαρμοστείς με την  παγωνιά του χιονιού θα πεις. Σωστό.

Αυτό σημαίνει ότι η ζωή σου, η καθημερινότητα σου δεν θα είναι ίδια. Άλλο έργο χωρίς χιόνι, άλλο με χιόνι.

Ζούμε στο καλύτερο μέρος της γης. Κάνουμε μια ζωή που είναι όλη δική μας. Αν ζούσαμε με χιόνια και κρύα, τότε  η μισή ζωή μας θα ήταν σκόρπια και ξοδεμένη να προστατευτούμε. Άντε να καθαρίσεις το δρόμο για να μπαινοβγαίνεις στο σπίτι σου. Άντε να βγεις έξω να κόψεις ξύλα για τη φωτιά. Δεν μιλάω για σήμερα…

… Μιλάω για τη ζωή πριν έναν και δέκα και είκοσι αιώνες. Δεν μιλάω για σήμερα, για τα χρόνια μας, την εποχή του ηλεκτρισμού και της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Μιλάω για την εποχή που ο άνθρωπος σε χώρες που είχε προσαρμοστεί με τις χαμηλές θερμοκρασίες και τους χιονάδες, πόσες ώρες εργασίας ξόδευε για να αντιμετωπίσει αυτά που λέμε ακραία καιρικά φαινόμενα.

Να, γιατί η αρχαία Ελλάδα έγινε το λίκνο του δυτικού και του παγκόσμιου πολιτισμού. Επειδή ο κόσμος ζούσε στον καλύτερο κλίμα του πλανήτη. Δεν ήταν πιο μεγάλα μυαλά οι Έλληνες της αρχαιότητος και γι’ αυτό έβαλαν στη ζωή τους το θέατρο, το χορό, την ποίηση, τον αθλητισμό, και γέννησαν φιλόσοφους και επιστήμονες και στοχαστές. Η αιτία του πολύ προχωρημένου πολιτισμού τους ήταν η απουσία χιονιού! Το καλό κλίμα. Είχαν την καλύτερη επαφή με τον ήλιο και το φεγγάρι.

Διαβαστε ακομα:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΤΙ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ