Είπαμε. Δεν θα πούμε εμείς ότι ο Ρούμπεν Σεμέδο είναι ένοχος ή αθώος στην υπόθεση βιασμού της 17χρονης. Θα αποφασίσει η δικαιοσύνη. Η οποία πιθανότατα να κάνει λάθος. Πιθανότατα να ανατρέψει την όποια αρχική της απόφαση. Συμβαίνει.
Μοιάζει, λοιπόν, ανόητο αυτό που βιάζονται κάποιοι, μέσα και οι δυο πλευρές της όποιας υπόθεσης καταλήγει στα δικαστήρια, Ότι δικαιώθηκε ο κατηγορούμενος. Κι όταν φάει την καμπάνα σε δεύτερο βαθμό, τότε… ξεδικαιώνεται; Η δικαίωση δεν έχει σχέση πάντα με δικαστικές αποφάσεις.
Τέλος πάντων, αφήνουμε στην άκρη την ακαδημαϊκή προσέγγιση του πράγματος και λέμε το άλλο. Αυτό που σκέφτηκα βλέποντας τις φωτογραφίες του Σεμέδου με τις χειροπέδες και τη συνοδεία οργάνου. Φοβερό! Αν είναι αθώος, μάλλον αν κριθεί αθώος ο ποδοσφαιριστής, η ζημιά έγινε. Ο διασυρμός έγινε.
Φοβερό πράγματι να σε κουβαλάνε από το κρατητήριο στον ανακριτή, Να κάθεσαι να μιλάς με το δικηγόρο σου για να τον πείσεις πως έχουν τα πράγματα με την 17χρονη και την φίλη της την 16χρονη, Να βλέπεις την αφεντιά σου φόρα παρτίδα στα ΜΜΕ, για μια ιστορία στην οποία ήσουνα σωστός. Όχι βιαστής.
Όλα αυτά σκέφτεσαι στην περίπτωση που ο βιαστής άδικα κατηγορήθηκε. Κι αν άδικα κατηγορήθηκε, τότε ένοχος είναι η 17χρονη, η οποία έχει γλυτώσει τον δημόσιο διασυρμό με τη δημοσίευση φωτογραφιών.
Διαβαστε ακομα: