Δεν είναι σινεμά, ένα στημένο show να το παρακολουθείς σε ταινία καταστροφής. Είναι μια ζωντανή παράσταση που παίζει ταυτόχρονα σ’ όλα τα κανάλια, όπου πρωταγωνιστεί χωρίς συμπαίκτη, αλλά και χωρίς αντίπαλο το θηρίο της φωτιάς. Φλόγες εντυπωσιακές και πολύχρωμες, πλάνα χολυγουντιανά, που ζητάνε κι άλλες κάμερες, όσες περισσότερες, για να καλύψουν το σινεμασκόπ θέαμα. Τον δράκο που ξεπετάγεται από τις πλαγιές του λόφου και πεινασμένο κατατρώει ό,τι βρίσκει μπροστά του. Ανοίγει το στόμα και με τις επτά τεράστιες του ουρές τους χτυπάει μανιασμένα χώματα και δένδρα, και τα σκοτώνει επιτόπου.
Η πυρκαγιά δεν κόπασε ούτε χθες στα Βίλια, στο χωριό του Κιθαιρώνα, από το οποίο κρατάω ακόμα μνήμες, πιτσιρικάς ήμουν με κοντό παντελονάκι σε κατασκήνωση εκεί. Η πυρκαγιά… Να ήταν μόνο αυτή! Βάλε στο λογαριασμό και το μετά. Κάποια στιγμή το θηρίο θα κουραστεί, θα ψοφήσει οι άνεμοι και η φωτιά θα πάει περίπατο. Τι, όμως, θα αφήσει πίσω της;
Καμμένη γη. Δηλητήριο, δηλαδή. Ένας εμβολιασμός θανάσιμος στην ατμόσφαιρα. Μια προσομοίωση της κόλασης. Αυτό θα σου πει εκείνας που πέθανε και δεν έγινε δεκτός στον άλλον κόσμο και ο θεός τον απέστειλε απ’ εκεί που ήλθε. Αν ο πεθαμένος ξαναζωντάνεψε και δει Ιπποκράτειο Πολιτεία ή Εύβοια και Βίλια, θα μας πει ”Να, ίδια η κόλαση πάλι… ”.
Πόσοι αξιωματούχοι της πυροσβεστικής, στα πολύ υψηλά πόστα, παραμένουν εν ενεργεία, από την τραγωδία στο Μάτι;
Διαβαστε ακομα: