Παράπονα έβγαλε δημοσίως για τον σύζυγο της. Καθόλου ωραίο αυτό. Καθόλου σικ, στη γλώσσα των σαλονιών. Ποιο, δηλαδή, είναι το νόημα μια κυρία να κάνει θέαμα την προσωπική της ζωή και αντικείμενο κουτσομπολιού σε άτομα που ψοφάνε να ασχολούνται με τα προβλήματα των άλλων.
Επί της ουσίας. Η γυναίκα που έχει απαιτήσεις από το γάμο της, που περιμένει περισσότερα από τον άνδρα της, η ίδια είναι επαρκής σε συντροφικότητα; Σε τρυφερότητα. Σε κατανόηση. Πιθανόν, ναι. Πιθανόν, όχι, οπότε η κυρία είναι αδικαιολόγητη. Στο γάμο, όπως σε κάθε νταραβέρι, δίνεις και παίρνεις.
Ύστερα είναι και το άλλο. Ένας άνδρας να αγαπάει αληθινά την γυναίκα του, αλλά λόγω ιδιοσυγκρασίας να μην είναι τόσο διαχυτικός όσο θα ήθελε η άλλη. Έτσι είναι η φτιάξη του, κι αυτό πρώτη οφείλει να το έχει αντιληφθεί η γυναίκα του. Αδικαιολόγητη η σύζυγος αν δεν αρκείται σ’ αυτά που παίρνει από τον άνδρα της, όταν γνωρίζει την ειλικρίνεια των αισθημάτων του.
Δεν χρειάζεται να της το πουν οι ειδικοί, να το διαβάσει σε περιοδικό ή να το ακούσει στην τηλεόραση. Ότι η συντροφικότητα λειτουργεί και με λίγα χάδια, με λίγα τρυφερά λόγια, με λίγες σεξουαλικές επαφές.
Διαβαστε ακομα: