Από τη μια είναι ο κορονοϊός. Από την άλλη ο άνθρωπος. Πόσο της πλάκας είναι ο άνθρωπος όταν χάνει κατά κράτος από ένα σκατουλάκι. Ένα τοσοδούλι πραγματάκι που δεν το βλέπεις ούτε με φακούς. Δεν είναι φοβερό, συνάμα και γκραν σουξέ αποκαλυπτικό για την βλακεία, ξεκάθαρη και κλασικού τύπου βλακεία, που δέρνει τον άνθρωπο από την πρώτη μέρα που πάτησε στη γη.
Ένα μικρόβιο είναι ο κορονοϊός. Το λέει η λέξη. Μικρός ο βίος του και μικρό το σχήμα του. Πιο μικρό δεν γίνεται. Και είναι ικανό να σου πάρει τη ζωή αυτό το μικροβιάκι…, το ξέρεις, το καταλαβαίνεις, διότι είσαι άνθρωπος, δεν είσαι βλήτο, ούτε αγελάδα.
Κανένα ζώο δεν πάει σχολείο. Κανένα ζώο δεν ξέρει το παρελθόν του, την προϊστορία του. Ο άνθρωπος διαβάζει, γράφει βιβλία, γνωρίζει Ιστορία. Και ότι έχει πάθει χοντρές ζημιές από μικροβιάκια. Εκατομμύρια θάνατοι, κι όχι μια και δυο φορές, από μικροβιάκια που έχουν σακατέψει πληθυσμούς. Από ένα ασήμαντο, αόρατο, απρόβλεπτο, σχεδόν ανύπαρκτο σκατόπραμα που σε ξεκωλιάζει. Σε ανατινάζει. Σε στέλνει στον αγύριστο.
Κι όμως!!! Κάποιοι δεν… καταλαβαίνουν. Δεν… φοβούνται. Το μυαλουδάκι τους δεν τους επιτρέπει να σκεφτούν το απλούστατο. Ότι αν δεν αυτοπροστατευτούν έχουν πραγματική κι όχι σινεματζήδικη πιθανότητα να αρρωστήσουν. Να την πατήσουν απ’ εκεί που δεν το περιμένουν. Ενώ το λογικό είναι να περιμένουν να νοσήσουν αν δεν προσέξουν.
Παγκόσμιος πόλεμος, λες, ξέσπασε στον πλανήτη μας, μας κάνουν επίθεση εξωγήινοι, τέρατα άγνωστα από το υπερπέραν. Πρώτο θέμα μήνες τώρα είναι ο εχθρός , ο covid, κι έχεις τον καπετάν μαλάκα και λέει ”Μαλακίες, όλα είναι ψέματα, μας δουλεύουν, ο στόχος τους είναι βρώμικος, να περιορίσουν τις ελευθερίες μας, να κονομήσουν κι άλλο οι κονομημένοι… ”.
Διαβαστε ακομα: