Δεν είναι εύκολο να κοιτάζει τα δυο πρόσωπα στη φωτογραφία μας, εκείνος που τα αναγνωρίζει. Σκοτεινιάζει η σκέψη, δεν αντέχει να δεχτεί αυτό που συνέβη. Ο πατέρας να βιάσει σεξουαλικά τον ανήλικο γιο του, και να τον σκοτώσει. Είναι η υπόθεση Μανώλη Δουρή, που άφησε άφωνη όλη την Ελλάδα. Το τέλος της οποίας ήταν η αυτοκτονία του παιδοκτόνου πατέρα, κρεμάστηκε στη φυλακή της Τρίπολης, με καλώδιο της τηλεόρασης.

Παραμονή πρωτοχρονιάς, 31 Δεκεμβρίου 1993 στην Ερμιόνη. Περασμένη η ώρα και δεν φάνηκε στο σπίτι ένα από τα επτά παιδιά της οικογένειας Δουρή. Ο Νίκος. Ο εξάχρονος. Ο πατέρας, παρέα μ’ ένα από τα παιδιά του, βγήκε έξω να αναζητήσει τον Νικολάκη. Το πτώμα του ήταν χωμένο κάπου σε μια αλάνα, που μόνο αυτός, ο μπαμπάς, θα το έβρισκε εκεί.

Τον θυμάμαι σα σήμερα τον Μανώλη Δουρή, από τα πλάνα της τηλεόρασης, να κλαίει και να οδύρεται στην κηδεία του εξάχρονου. Και να ορκίζεται εκδίκηση, τιμωρία στον φονιά του γιου του. Πολύ γρήγορα ο Δουρής ομολόγησε το απαίσιο έγκλημα του. Ο ιατροδικαστής ήταν απόλυτος: Ο Νικάκης πέθανε από ασφυξία, ο βιαστής του έκλεινε το στόμα.