Ήταν να μη γίνει η αρχή σ’ αυτό που λέγεται ”σεξουαλική παρενόχληση”. Συνήθως έτσι συμβαίνει. Μια επώνυμη, γυναίκα πασίγνωστη ή με διακρίσεις αθλητικές, καλλιτεχνικές, επιστημονικές κ.α. θα δημοσιοποιήσει την προσωπική της περίπτωση και θα ακολουθήσουν βροχή άλλες δημόσιες καταγγελίες. Και όσο πιο διάσημη είναι η γυναίκα, το θύμα αρσενικής βίας, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δημοσιότητα που θα γνωρίσει η περιπέτεια της.
Το ίδιο συνέβη και στο Χόλυγουντ με τον Νο 1 κινηματογραφικό παραγωγό, τον Χάρβεϋ Ουάϊνστάιν. Τον βασιλιά της κινηματογραφικής βιομηχανίας, ο οποίος την έπεφτε στα ίσα, αυτός στο πολύ χυδαίο, όχι στο παραμύθι ερωτιάρικο, στην πάσα μία ηθοποιό. Ο τύπος του σεξομανή, του σεξιστή. Την ίδια συμπεριφορά θα είχε είτε πουλούσε τυρόπιτες στη γωνία, είτε εξαρτιόταν μια γυναίκα υπάλληλος του από την προσωπική του εξουσία, διότι ήταν βιομήχανος, υπουργός, προϊστάμενος κλπ. κλπ.
Να το ξεχωρίζουμε το έγκλημα, λέω τη ”σεξουαλική παρενόχληση”. Άλλος ο κτηνώδης τύπος του αρρωστημένου Χάρβεϋ Ουάϊνστάιν, άλλος ο τύπος του άνδρα ο οποίος σεμνά προσπαθεί να εκμεταλλευτεί σεξουαλικά την υφισταμένη του. Το λέμε αυτό διότι το 90% των ανδρών σκέπτονται ή επιχειρούν να επωφεληθούν με γυναίκα μικρότερης ηλικίας που είναι στη δούλεψη τους.
Καταδικαστέο το φλερτ του στυλ ”Αν δεν μου κάτσεις θα σε διώξω, θα σε μεταθέσω”. Και το άλλο ”Άνοιξε τα πόδια σου και θα πάρεις αύξηση, θα κάνω τα στραβά μάτια και θα σε δικαιολογώ, να την κοπανάς, να μη δουλεύεις πολύ” κλπ. κλπ. Από την άλλη, αυτό το κοινωνικό έγκλημα δεν ξεπερνιέται. Δεν εξαφανίζεται. Όσο τα δυο φύλα λειτουργούν στον ίδιο περιορισμένο χώρο εργασίας. Ή γι’ αυτό και για εκείνο το λόγο άνδρες και γυναίκες, έγγαμοι ή όχι, βρίσκονται συχνά μαζί ή τους συνδέει ένας άλφα βαθμός εξάρτησης.
Διαβαστε ακομα: